Αφιέρωμα της ΕΤ 3 στο Βασίλη Τσιτσάνη Ν1 Αληθινά Σενάρια Η Ζωή και το έργο του ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ Λίγο πριν από την αρχή του περασμένου Αιώνα. Χρόνια προσφυγιάς και νοσταλγίας, χρόνια όμως γιομάτα λεβεντιά και περηφάνιας. Άνθρωποι ψάχνουν να βρούνε το άστρο τους, να τους οδηγήσει στο πεπρωμένο τους. Κάπου να μείνουν να κατασταλάξουν, να ακουμπήσουν το ταλαιπωρημένο κορμί τους. Να κλείσουν τα μάτια και να ονειρευτούν. Να ονειρευτούν τι όμως; Να ονειρευτούν το μεγάλωμα της Ελλάδας, να κάνουν οικογένεια, να δημιουργήσουν. Εκείνοι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής τους έφτανε μια αστρέχα , ένα κομμάτι γαλανού μα ελεύθερου Ουρανού τους περίσσευε. Και να, μια οικογένεια από τα Γιάννενα, μ' ένα σωρό κουτσούβελα έφτασε στα Τρίκαλα. Και λίγα χρόνια μετά γεννήθηκε 18 Γενάρη του 1915 το 11κατο παιδί του Κώστα Τσιτσάνη από τα 13. Ο δεύτερος Βασίλης Τσιτσάνης γιατί ο πρώτος είχε πεθάνει 15 χρόνων. .Ο Πατέρας Κώστας Τσιτσάνης προσπαθούσε να ζήση την μεγάλη του οικογένεια φτιάχνοντας τσαρούχια, ήταν Τσαρουχάς αλλά καλλιτέχνης τσαρουχάς. Ο μικρός Βασίλης δίπλα του να τον βλέπει, να τον θαυμάζει να τον καμαρώνει. Ο Πατέρας του Βασίλη είχε για να διασκεδάζει τις μνήμες της προσφυγιάς μια μαντόλα. Όταν οι μνήμες συνάζονταν και στρίμωχνε η μία την άλλη την έπιανε στα χέρια και της ψυχής του το μεράκι έφτανε στα δάχτυλα, που χαϊδεύοντας τις χορδές γίνονταν η θλίψη μελωδία και φτερούγιζαν στο ήσυχο τότε ποτάμι το Ληθαίο Σε αυτό το ποτάμι που έπλυνε παλαιότερα τις πληγές των αρρώστων του, ο Ασκληπιός. Εκεί δίπλα του και ο μικρός Βασίλης και η νότες αυτές οι μελαγχολικές έμπαιναν στα κατάβαθα τις ψυχούλας του. Ίσως έτσι δικαιολογείται και του ότι τα τραγούδια του έχουν αυτή την σχέση με το Δημοτικό μας τραγούδι. Ο Τσιτσάνης δεν χρειάζεται την δικιά μου μαρτυρία για να φανεί ο τεράστιος όγκος του και το τι έδωσε στο Ελληνικό τραγούδι. 700 Περίπου διαμάντια μας άφησε προίκα και παρακαταθήκη. Η φτώχεια, η απογοητεύσεις, που συνάντησε στη διάρκεια της παιδικής του ζωής αλλά και το Θεόσταλτο ταλέντο του έγινε η αρχή το νέου μουσικού ξημερώματος στην Ελλάδα Λένε πως ο Βασίλης Τσιτσάνης και μόνο την Συννεφιασμένη Κυριακή να έγραφε έφτανε να μπει στο κλαμπ των μεγάλων. ΜΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Αφιέρωμα της ΕΤ 3
ΑπάντησηΔιαγραφήστο Βασίλη Τσιτσάνη Ν1 Αληθινά Σενάρια
Η Ζωή και το έργο του
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ
Λίγο πριν από την αρχή του περασμένου Αιώνα. Χρόνια προσφυγιάς και νοσταλγίας, χρόνια όμως γιομάτα λεβεντιά και περηφάνιας. Άνθρωποι ψάχνουν να βρούνε το άστρο τους, να τους οδηγήσει στο πεπρωμένο τους. Κάπου να μείνουν να κατασταλάξουν, να ακουμπήσουν το ταλαιπωρημένο κορμί τους. Να κλείσουν τα μάτια και να ονειρευτούν. Να ονειρευτούν τι όμως; Να ονειρευτούν το μεγάλωμα της Ελλάδας, να κάνουν οικογένεια, να δημιουργήσουν. Εκείνοι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής τους έφτανε μια αστρέχα , ένα κομμάτι γαλανού μα ελεύθερου Ουρανού τους περίσσευε. Και να, μια οικογένεια από τα Γιάννενα, μ' ένα σωρό κουτσούβελα έφτασε στα Τρίκαλα. Και λίγα χρόνια μετά γεννήθηκε 18 Γενάρη του 1915 το 11κατο παιδί του Κώστα Τσιτσάνη από τα 13. Ο δεύτερος Βασίλης Τσιτσάνης γιατί ο πρώτος είχε πεθάνει 15 χρόνων. .Ο Πατέρας Κώστας Τσιτσάνης προσπαθούσε να ζήση την μεγάλη του οικογένεια φτιάχνοντας τσαρούχια, ήταν Τσαρουχάς αλλά καλλιτέχνης τσαρουχάς. Ο μικρός Βασίλης δίπλα του να τον βλέπει, να τον θαυμάζει να τον καμαρώνει. Ο Πατέρας του Βασίλη είχε για να διασκεδάζει τις μνήμες της προσφυγιάς μια μαντόλα. Όταν οι μνήμες συνάζονταν και στρίμωχνε η μία την άλλη την έπιανε στα χέρια και της ψυχής του το μεράκι έφτανε στα δάχτυλα, που χαϊδεύοντας τις χορδές γίνονταν η θλίψη μελωδία και φτερούγιζαν στο ήσυχο τότε ποτάμι το Ληθαίο Σε αυτό το ποτάμι που έπλυνε παλαιότερα τις πληγές των αρρώστων του, ο Ασκληπιός. Εκεί δίπλα του και ο μικρός Βασίλης και η νότες αυτές οι μελαγχολικές έμπαιναν στα κατάβαθα τις ψυχούλας του. Ίσως έτσι δικαιολογείται και του ότι τα τραγούδια του έχουν αυτή την σχέση με το Δημοτικό μας τραγούδι. Ο Τσιτσάνης δεν χρειάζεται την δικιά μου μαρτυρία για να φανεί ο τεράστιος όγκος του και το τι έδωσε στο Ελληνικό τραγούδι. 700 Περίπου διαμάντια μας άφησε προίκα και παρακαταθήκη. Η φτώχεια, η απογοητεύσεις, που συνάντησε στη διάρκεια της παιδικής του ζωής αλλά και το Θεόσταλτο ταλέντο του έγινε η αρχή το νέου μουσικού ξημερώματος στην Ελλάδα
Λένε πως ο Βασίλης Τσιτσάνης και μόνο την Συννεφιασμένη Κυριακή να έγραφε έφτανε να μπει στο κλαμπ των μεγάλων.
ΜΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ