Κύριε Δήμαρχε,
Εκπρόσωποι των αντιστασιακών οργανώσεων,
Εκπρόσωποι υπηρεσιών του Δήμου και του Νομού μας, κύριοι κυρίες και παιδιά.
Είναι μεγάλη η τιμή αλλά και η ευθύνη να αναφερθεί κανείς σε ένα τόσο σπουδαίο ιστορικό γεγονός που συνέβη πριν 68 χρόνια σε τούτο εδώ το χώρο. Η μάχη της Πόρτας 8 & 9 Ιουνίου 1943.
Κυρίες και κύριοι:
Τώρα που τα οράματα δεν υπάρχουν και τα σκοτάδια μας κυκλώνουν από παντού.
Τώρα που δεν προφταίνουμε να ονειρευτούμε γιατί πλιατσικολόγησαν και τα όνειρα.
Τώρα που ξεπούλησαν τις αξίες μας, που ούτε καν παζάρεψαν την αξιοπρέπειά μας, Τώρα που τους αγώνες τους πονεμένους τους ματωμένους και τις κατακτήσεις του λαού δεκάδων χρόνων τις διέγραψαν σε μια νύχτα.
Τώρα πρέπει να γυρνάμε πίσω, πίσω εκεί στους στέρεους βατήρες των προγόνων μας. Να μεθύσουμε και εμείς από το κρασί που άφησαν στα κιούπια της ιστορίας τα παιδιά του Ελληνικού λαού. Που μόνα τους στη αρχή, χωρίς τους φευγάτους και πάντα απόντες ηγέτες τους. Με την συμβουλή στην αρχή μόνο των εξόριστων Κουμουνιστών που είχαν παραδοθεί στους κατακτητές από την τότε ηγεσία του τόπου μας. Αρκετοί είχαν δραπετέψει και οργάνωσαν πρώτα την αλληλεγγύη και τα συσσίτια. Και καθοδήγησαν την Αντίσταση του Λαού. Τα παιδιά της Ελλάδας που δεν μπορούν να ζήσουν με τον τρόπο που επιβάλουν οι κατακτητές. Άρπαξε το καθένα ότι όπλο είχε κρυμμένο στο σπίτι του και βγήκε αντάρτης.
Τα παιδιά του λαού μεγαλωμένα με τα κλέφτικα τα ιστορικά και τα ηρωικά τραγούδια. δεν μπορούσαν να αντέξουν την σκλαβιά τον τρόπο ζωής που τους υπέβαλε ο Κατακτητής. Ζήταγαν μια φωνή να τους πει ομπρός παιδιά της Ελλάδας παιδιά και την άκουσαν από τους Δραπέτες των Φυλακών και της Εξορίας.
Συγκέντρωση των υπευθύνων του Ε Α Μ στη Πόρτα:
Εδώ στην ελεύθερη τότε Πόρτα στις 17 Μαΐου του 1943 πάρθηκε απόφαση Από τους υπεύθυνους του Ε Α Μ. Να προωθηθούν οι τοπικές δυνάμεις των ανταρτών προς Σμόλικα. Μια και πλησίαζε η ημέρα που θα άρχιζαν οι εκκαθαρίσεις του εχθρού όπως είχε αναγγείλει ο νέος Κατοχικός πρωθυπουργός Γιάννης Ράλλης που είχε αντικαταστήσει τον Κων/νο Λογοθετόπουλο..
Σκέψεις και αποφάσεις Δημήτρη Μπαλλή:
Υπεύθυνος για την προώθηση των τμημάτων ήταν ο Ταγματάρχης Δημήτρης Μπαλλής.
Είδε όμως ότι άφηνε ακάλυπτους και απροστάτευτους τους κατοίκους της περιοχής.
Και έστειλε συνδέσμους με τη σύμφωνη γνώμη του Κώστα Καραγεώργη υπεύθυνου ΕΑΜ Θεσσαλίας να σταματήσουν τα τμήματα αυτά, όπου βρίσκονταν, για την προστασία των χωρικών της περιοχής μια και τα άλλα τμήματα είχαν προχωρήσει.
Το μέρος όμως ήταν άγνωστο στον Ίλαρχο Γιώργο Ζαρογιάννη «Καβαλάρη».
Αλλά και στον Καπετάνιο μέλος του Αρχηγείου Θεσσαλίας Μίμη Μπουκουβάλα.
Και χρειάζονταν δούνε το μέρος και να κάνουν αναγνώριση Οι δυο τους αφού έκαναν την αναγνώριση καθόρισαν και έφτιαξαν τις θέσεις αμύνης.
Τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου οι Ιταλοί, μετέφεραν στα Τρίκαλα μεγάλες μονάδες πεζικού και συνεργατών τους, όπως το τμήμα Λεγεωνάριων.
Επιτάσσουν από την πόλη και τα χωριά, φορτηγά και ζώα.
Γίνονταν Φανερό πια, πως ετοιμάζονταν για επίθεση εναντίων των Ανταρτών.
Όμως που θα γίνονταν η επίθεση;
Στα στενά Μουζακίου, Πόρτας; Στα στενά Καλαμπάκας, Μέτσοβο;
ή προς Καλαμπάκα, Γρεβενά, Δεσκάτη;
Ο ΕΛΑΣ είχε αναπτύξει τηλεφωνικό δίκτυο μέσα στα χωριά έχοντας πλησιάσει
και την Πόλη. Ακόμα είχαν συνδέσμους παντού μέσα και έξω από την Πόλη και τα νέα κυκλοφορούσαν γρήγορα. Όλες λοιπόν οι Κεραίες ήταν σηκωμένες και περίμεναν.
Επιτέλους φαίνεται ποια είναι η περιοχή:
Στις 7 προς 8 Ιουνίου φάνηκε πια θα ήταν η περιοχή που θα άρχιζαν τις εκκαθαρίσεις τους οι Ιταλοί. ήταν τα στενά της Πόρτας. Ο τηλεφωνητής που πήρε τα στοιχεία από τους συνδέσμους ειδοποιούσε την διοίκηση ότι πολλοί Ιταλοί με αυτοκίνητα και μοτοσικλετιστές έμπαινα στο χωριό. Είχε αρχίσει η μεταφορά δι’ αυτοκινήτων του Ιταλικού στρατού. Ύστερα από λίγα λεπτά επανέλαβε «Παίρνω το ακουστικό και πηδώ από το παράθυρο γιατί έρχονται στο σπίτι. Θα πολεμήσουν τώρα για πρώτη φορά σαν τακτικός στρατός με οργανωμένο σχέδιο εναντίον, ενός πολυπληθέστερου και καλύτερα εξοπλισμένου εχθρού όπως τους ήταν γνωστό. Αφού λοιπόν πήραν τις πληροφορίες. Δόθηκε διαταγή της κατάληψης των προκαθορισμένων θέσεων και περίμεναν. Οι κάτοικοι της Πόρτας οι κάτοικοι του Μουζακιού και των γύρω χωριών δεν ειδοποιήθηκαν για την εμφάνιση του εχθρού γιατί ενώ δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο αφού οι γραμμές άμυνας βρίσκονταν αρκετά ποιο μπροστά από τα σπίτια τους υπήρχε η περίπτωση να πανικοβληθούν μέσα στην νύχτα και ίσως είχε επίδραση αρνητική στη εξέλιξη της επιχείρησης.
******
Οι δυνάμεις των ανταρτών
Πως είχαν τα πράγματα όμως στις αντάρτικες ομάδες και πόσα άτομα υπερασπίζοντας τα στενά Ντούσικο Πόρτας Μπελέτσι και Μουζακίου;
ο Ταγματάρχης Δημήτρης Μπαλλής γράφει:
Η δυνάμεις των δύο συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου ήταν περίπου 150 άνδρες, Χωρισμένοι σε 14 ομάδες. Ο Μίμης Μπουκουβάλας που ήταν ο Καπετάνιος στην μάχη αυτή αναφέρει για 130 αντάρτες.
Την συν διοίκηση των συγκροτημάτων Κισσάβου και Πηλίου την έχουν
ο «Καβαλάρης». Ίλαρχος Γιώργος Ζαρογιάννης
και ο Καπετάνιος «Μίμης Μπουκουβάλας» Δημήτρης Τάσος
Οι 8 από αυτές υπερασπίζονταν τα στενά της Πόρτας.
Οι 6 από αυτές τις ομάδες υπερασπίζονταν τα στενά του Μουζακίου και την διοίκηση εκεί την έχει ο καπετάνιος «Πηλιορείτης» Πέτρος Κουφοδήμος.
Ομάδα από 40 Εφεδροελασίτες με Καπετάνιο τον Ενωμοτάρχη Απ. Φασούλα είναι για την κάλυψη από το μέρος του Ντούσικου αν χρειάζονταν στην Απαγκίστρωση των δυνάμεων. Ακόμα άλλη εφεδρεία από 50 Εφεδροελασίτες είναι από την πλευρά των Αγράφων με υπεύθυνο τον έφεδρο υπολοχαγό «Ίταμος». Περικλής Παπαδημητρίου
Σύνολο 230 με 250 αντάρτες μαχητές.
Ο οπλισμός των ανταρτών δεν έχει καμία ομοιομορφία μεταξύ τους. Εκτός από τον ατομικό οπλισμό, όπλα, αυτόματα, και οπλοπολυβόλα. Τα μόνα βαριά όπλα που υπάρχουν είναι 2 Πολυβόλα Χότσκις και ένας ομαδικός Ιταλικός όλμος όμως χωρίς το σκοπευτικό όργανο. Το ένα πολυβόλο και ο Όλμος δόθηκαν στο Υπαρχηγείου Κισσάβου για την άμυνα της Πόρτας, Και το άλλο Πολυβόλο για την άμυνα των στενών Μουζακίου. Τα οπλοπολυβόλα και τα αυτόματα είχαν μόνο 300 σφαίρες δηλαδή για λίγα μόνο λεπτά.
Τα πολυβόλα χάρη στον οπλουργό στο συνεργείο οπλοδιορθωτών, Κώστα Αλεξάνδρου από την Κερασιά Πηλίου, που διόρθωσε 3.500 φυσίγγια Γερμανικά τα οποία κόντυνε κατά δύο χιλιοστά για να κάνουν στα Πολυβόλα Χότσκις. Ο όλμος που του έλειπε το σκοπευτικό όργανο είχε 36 βλήματα τα 6 από αυτά έπαθαν αφλογιστία και επισκευάσθηκαν κατά την ώρα της μάχης. Με αυτά τα δεδομένα περιμένουν να αντιμετωπίσουν. Τον εξοπλισμένο και πολυπληθή Ιταλικό στρατό.
******
Δυνάμεις του Εχθρού
Οι δυνάμεις των Ιταλών που στην νύχτα 7 προς 8 του μηνός μεταφέρθηκαν
στο Γουρζί σαν έδρα κατά τον Δημήτρη Μπαλλή. ή στο Μπελέτσι κατά Μίμη Μπουκουβάλα με αυτοκίνητα ήταν Δύο τάγματα πεζικού, Δύο επιλαρχίες του συντάγματος Ιππικού της Αόστης, μία πεδινή πυροβολαρχία, 2 λόχοι Λεγεωνάριων, 4 βομβαρδιστικά αεροπλάνα, και 1 αεροπλάνο αναγνωρίσεως και μοτοσικλετιστές
Σύνολο μαχητών 4.500 Την διοίκηση έχει ο Συνταγματάρχης Ιππικού Μπέρτι
ο πυρράρχης και εγκληματίας, Όλα ήταν έτοιμα. Σε λίγο θα άρχιζε η μάχη
******
έναρξη της μάχης.
Ξημέρωνε η οχτώ του Ιούνη Το Ιταλικό ιππικό και οι μοτοσικλετιστές πλησιάζουν προς τα τμήματα της Πόρτας. Έχουν πάρει διαταγή οι μαχητές μας από τον Καπετάνιο Μπουκουβάλα να μην χτυπήσει κανείς αν δεν αρχίσει πρώτα το πολυβόλο. Οι Ιππείς πλησίαζαν καλπάζοντας. προς τον κεντρικό τομέα. Φτάνουν στα πεντακόσια, τα τετρακόσια, τα τριακόσια μέτρα και το πολυβόλο τίποτα αδημονούν με το δάχτυλο στην σκανδάλη οι αγωνιστές αν τους αφήσουν να πλησιάσουν περισσότερο θα προστατεύονταν από τους ξερότοιχους των χωραφιών. Μα μόλις μπήκαν στην ακτίνα βολής του πολυβόλου. Το πολυβόλο αναπήδησε και οι σφαίρες του ψαχούλευαν τα κορμιά των ιππέων που έτρεχαν μπροστά, τα άλογα γύριζαν πίσω χωρίς τους αναβάτες τους, που έπεσαν νεκροί. Άλλες μονάδες πεζικού ενίσχυσαν τα προηγούμενα Ιταλικά τμήματα, η μάχη γενικεύτηκε, σειρά έχουν τώρα και τα οπλοπολυβόλα, τα αυτόματα, τα όπλα. άρχισαν να ξεθαρρεύουν οι αντάρτες όταν οι Ιταλοί οπισθοχώρησαν άτακτα να ανασυνταχτούνε. τα αφηνιασμένα άλογα πέφτουν πάνω στο πεζικό χαμός τρομάρα Πετάγονται οι μαχητές φωνάζοντας αέρα, α, α, α, χέστες. Δεν μπορούν οι επικεφαλής να τους κρατήσουν στην θέση τους, άρχισαν μερικοί να τραγουδούν κι’ όλας
Η αγάπη θέλει φίλημα - κι’ ο πόλεμος τραγούδια…
Σε όλα αυτά μόνο ο Όλμος των ανταρτών δεν έχει ευστοχία. Ο Πυλαίας που είναι αρχηγός του στοιχείου δεν μπορούσε να κατευθύνει τις βολές με ευστοχία χωρίς το σκοπευτικό όργανο και δεν υπήρχαν και βλήματα για δοκιμαστικές βολές.
Τότε αναλαμβάνει ο υπολοχαγός Γιώργος Νικήτας τον όλμο, τον «μοναχογιό» όπως τον είχαν βαφτίσει γιατί ήταν ο μοναδικός τους, και από εκείνη την στιγμή οι βολές του κάνουν μεγάλη ζημιά στους συγκεντρωμένους Ιταλούς.
Στις 12καμιση τραυματίζεται ο Πηλιορείτης από θραύσμα βλήματος σε λίγο τραυματίζεται και ο αντάρτης Δερβίσης.
Έμεινε ο Πηλιορείτης όμως να διευθύνει την μάχη ως το απόγευμα που τον αντικατέστησε ο έφεδρος υπολοχαγός Ιωάννης Κατσαντώνης από την Πιαλεία
Κατά το μεσημέρι στον τομέα της Πόρτας οι Ιταλοί υποχώρησαν και άφησαν ένα τμήμα με 40 άνδρες. Ομάδα ανταρτών σύρθηκε μέσα στις σταριές και τους ξερότοιχους των χωραφιών αιφνιδίασαν τον εχθρό. Τον έδιωξαν και πήραν μέρος του οπλισμού τους.
Όλη την ημέρα αυτή ο εχθρός δεν μπόρεσε να πλησιάσει τις θέσεις των ανταρτών. και αποσύρθηκε για το βράδυ στο Μπελέτσι. Το μόνο που πέτυχαν ήταν στην πλευρά του Μουζακίου, που έσπασε την άμυνα, να μπούνε στο Μουζάκι.
Όμως βράδιασε και γύρισαν από φόβο στο Μπελέτσι. Έτσι τέλειωσε η πρώτη ημέρα.
******
η πρώτη ημέρα της μάχης
Ο Καπετάνιος Μπουκουβάλας αναφέρει στο βιβλίο του.
Μετά την μάχη η πρώτη νύχτα, μας βρίσκει κοντά - κοντά μέσα στους μπαξέδες της Πόρτας. Με δυο τραυματίες μαχητές και είκοσι νεκρούς πολίτες του Μουζακίου και τον βιασμό και το σφάξιμο της 17χρονης Επονίτισσας. Μοιράζουμε φαγητό στους αντάρτες και πέρασα από όλους τους μαχητές, Ήταν κουρασμένοι αλλά χαρούμενοι για την επιτυχία τους. Μίλησε ο Μπουκουβάλας στον Κατσαντώνη να πιάσει τα υψώματα του Μουζακίου προς Πορτή. Υπάρχει ανάγκη να μην αφήσουμε τους Ιταλούς σε ησυχία. Ο Μπουκουβάλας πλησιάζει από την ομάδα του Κισσάβου έναν ατρόμητο αντάρτη τον «Περονόσπορο» Τον Μποροζίκα από το Μακρυχώρι της Λάρισας αγρότη, του λέει - Πας εγχείρημα; - Πάω καπετάνιε,
Παίρνει μαζί του 5-6 αντάρτες εθελοντές Κισσαβίτες.
Δεν αργούν να γυρίσουν, κουβαλάει ο Περονόσπορος στον ώμο έναν ολμίσκο και οι υπόλοιποι φορτωμένοι πυρομαχικά. Τον βλέπει και τον ρωτάει ο Μπουκουβάλας τι έγινε Περονόσπορε; Τι έγινε; Να κόψαμε ένα φυλάκιο και μας πετούν σωρό τα λάφυρα.
Άλλη μία περίπολος βρήκε πάνω σε μια γκορτσιά δυο Λεγεωνάριους να παρακολουθούν τις κινήσεις των ανταρτών, ρίχνουν και τους γκρεμίζουν.
Μέσα στα στάρια υπήρχαν νεκροί Ιταλοί, οι περίπολοι των ανταρτών, πήραν τα πυρομαχικά και τον οπλισμό τους για να τα χρησιμοποιήσουν την άλλη μέρα στη μάχη εναντίων των συμπατριωτών τους. Οι παλιοί μαχητές του 40 θυμούνται ότι το έχουν ξανακάνει τους πολεμούν με τον οπλισμό τους που τον εγκαταλείπουν.
Την νύχτα οι Ιταλοί φέρνουν και άλλους μαχητές οι μοτοσικλετιστές πάνε κι΄ έρχονται, αυτοκίνητα κουβαλούνε ξεκούραστους φαντάρους, το πυροβολικό συμπληρώνεται
Οι αντάρτες παρακολουθούν και βλέπουν από τα υψώματα που είναι, τα φώτα των αυτοκινήτων που κινούνται σαν μάτια που ψαχουλεύουν το σκοτάδι. Η ημέρα που ξημερώνει θα είναι δυσκολότερη, οι Ιταλοί θα ρίξουν μεγαλύτερες δυνάμεις στην μάχη, Επιτέλους πρέπει να τονωθεί και το ηθικό του Ιταλού στρατιώτη από ήττα σε ήττα πάνε σε κάθε σύγκρουση με τους Ελασίτες .
******
9 Ιουνίου 2η ημέρα της μάχης
Ξημέρωσε η 9η του Ιούνη οι Ιταλοί όπως αναμένονταν πολλαπλασιάστηκαν. Οι δυνάμεις τους από 9 η ώρα χτυπούν πρώτα με το πυροβολικό, βομβαρδίζουν τα αεροπλάνα, αναπτύσσεται και το Ιππικό, μάχη σκληρή, χαλασμός, εκεί τα παιδιά της Ελλάδας, οι αντάρτες τώρα, την ξανακάνουν υπερήφανη. Το πολυβόλο του Φλόγα που είχε τοποθετηθεί έξω από το χωριό τους θερίζει.
Σπάζει η επίθεση των Ιταλών Λυσσάνε βομβαρδίζουν. πολυβολούν, Αεροπλάνο πετάει πάνω από το Μπελέτσι προσγειώνεται και κατεβαίνει ο Μέραρχος από την Λάρισα να ενημερωθεί επί τόπου τι συμβαίνει γιατί τόσος στρατός τόσες δυνάμεις δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Απάντηση δεν πήρε. Τα στήθια των παιδιών της Ελλάδας έγιναν τοίχοι απροσπέλαστοι Τα παιδιά του Ελληνικού λαού ξαναδόξαζαν την Πατρίδα τους ξανάγραφαν ιστορία. Πλησιάζει το μεσημέρι αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες κινούνται βιαστικά. Ετοίμαζαν πλαγιοκόπηση των τμημάτων μας προώθησαν ένα τάγμα προς την μεριά του Ντούσικου εκεί το μέρος το κρατούσε ο Νωματάρχης Αποστόλης Φασούλας με 40 αντάρτες εφεδροελασίτες προστατεύοντας τους μαχητές της Πόρτας. Παλικάρι γενναίο αν και ψήνεται στον Πυρετό δεν φεύγει δεν υποχωρεί χτυπάει και προστατεύει τους άλλους αντάρτες που αγωνίζονται στα στενά. Αναβαίνει προς το Μοναστήρι επικοινωνεί με τον Καπετάνιο Μπουκουβάλα και τον ενημερώνει για την πίεση που δέχεται και πως καίνε το Ντούσικο. Από το μέρος του Μουζακίου οι αγωνιστές τραβήχτηκαν προς τα υψώματα να φυλάξουν τα νότα.
Καίνε οι Ιταλοί φασίστες με τις διαταγές του Συνταγματάρχη Μπέρτι. το Μουζάκι την Σκλάταινα την Βατσινιά την Πορτή το χάνι του Αηγιάννη στο Ροπωτό. Καπνός, παντού καπνός γράφει ο Μίμης Μπουκουβάλας. Δίνεται διαταγή σιγά, σιγά στα μουλωχτά να αποσυρθούν οι δυνάμεις, προς το Δραμίζι και την Τύρνα. Υπάρχει απόφαση περνώντας οι μαχητές την γέφυρα Κονδύλι στον Πορταϊκό να ανατιναχτεί η οποία έχει από πριν υπονομευτή. Πολίτες και αντάρτες περνούν την γέφυρα, Ο αντάρτης που είχε την διαταγή να βάλει φωτιά ανάβει το φυτίλι πριν περάσουν όλοι. Ήταν 5μιση η ώρα όταν μέρος την γέφυρας τινάχτηκε στον αέρα κάνοντας εκείνο τον εκκωφαντικό θόρυβο της έκρηξης πολλαπλασιάζοντας τον ήχο που αντιλαλώντας στις χαράδρες του Ίταμου και του Κόζιακα ακούγεται φοβερή.
Οι Ιταλοί φοβήθηκαν να προχωρήσουν, εκεί τελείωσε η μάχη της Πόρτας
Επιστρέφοντας έκαψαν σκότωσαν και βίασαν. Το Νούσικο την Πόρτα το Μπελέτσι, το Βουνέσι, τα Κανάλια, τον Μεσενικόλα. Η Αργηθιάτικη ομάδα του Ίταμου παρενοχλούσε τους Ιταλούς και δεν ανέβηκαν στα βουνά μας. τρεις τραυματίες είχαν οι μαχητές του ΕΛΑΣ Τον Πηλιορείτη, τον Περονόσπορο, και τον Δερβίση.
Οι Ιταλοί είχαν 300 νεκρούς πολλούς τους βρήκαν οι Θεριστάδες όταν θέρισαν τα χωράφια τους. και πολλούς τραυματίες,
ο Σαράφης στο βιβλίο του, ο ΕΛΑΣ και άλλοι τους ανεβάζουν έως 700.
Στις 10 του μηνός οι Ιταλοί μάζεψαν τους νεκρούς τους και έφυγαν.
*****
Αμέσως οι λαϊκοί δημιουργοί έφτιαξαν και τραγούδησαν το παρακάτω τραγούδι
Πόρτα Μουζάκι Βατσουνιά
θα ξαναγίνεται σαν πρώτα
από την νέα μας γενιά
*****
Βουνέσι, Μεσενικόλα, Μουζάκι,
Πόρτα, Πορτή, Σκλάταινα, και Βατσουνιά
Θα ξαναγίνουν πάλι σαν πρώτα
Απ’ του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ τα ηρωικά παιδιά
Αναρίθμητες είναι η μάχες και σαμποτάζ που έκανε η 1η Μεραρχία του ΕΛΑΣ
1) Μερίτσα, 11 & 12 Φεβρουαρίου 1943. (Χασιώτης – Τζαβέλας - Καφαντάρης
2) Βρυκολάκια 11 Φεβρουαρίου 1943 (Κόζιακας – Τσαπουρνιάς – Μακεδόνας)
3) Καλαμπάκα 22 Απρίλη 1943 (Αρχηγείο Βορείου Θεσσαλίας)
4) Βουνέσι 14 Ιουνίου 1943 Τμήμα του ΕΛΑΣ αιφνιδίασε το Ιταλικό Σύνταγμα.
Μία ημέρα χρειάζεται να απαριθμήσεις τις μάχες, τις δολιοφθορές, και τις ζημιές που προκάλεσαν στον Κατακτητή οι αντάρτες μαχητές με τους Καπετάνιους τους.
Δεν μπορώ όμως να μην κάνω ένα συνειρμό γιατί ταιριάζει απόλυτα το τώρα με το τότε
Τον Μάη του 1943 Ο Γ. Παπανδρέου πήρε άδεια από τον Κατοχικό Πρωθυπουργό Γιάννη Ράλλη και έφυγε για την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας μετά την απελευθέρωση Ήρθε με τις ευλογίες των Άγγλων και του Βασιλιά σαν Πρωθυπουργός Εθνικής ενότητας.
Μαζί του έφερε τον Στρατηγό Σκόμπυ. Λες και δεν υπήρχαν τιμημένοι Έλληνες Στρατηγοί. Ήρθαν και σύμβουλοι και ο ίδιος ο Τσόρτσιλ. Δεν άργησε να φανεί ο ρόλος τους σε λίγους μόνο μήνες Άρχισαν να ανοίγουν στην Τιμημένη Πατρίδα μας την Πατρίδα των αγώνων και της θυσίας πληγές που ακόμα και σήμερα τρέχουν αίμα.
Ο Σημερινός πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου χωρίς να ρωτήσει κανέναν πήγε και έδωσε το κουμάντο στα Διεθνή γραφεία. Να έρθουνε να μας λύσουν τα προβλήματα. Δεν είναι ώρα να πούμε περισσότερα.
Ούτε ο παππούς του ούτε και ο ίδιος έχουν διαβάσει τι είπε ο Γέρος του Μωρηά Όταν και στην εποχή του κινδυνολογούσαν οι όμοιοί τους.
Μας λένε, είπε ο Γέρος του Μωρηά, Άλλοι να πέσουμε στα πόδια του Φραντζέζου, Άλλοι
Να πέσουμε στα πόδια των Άγγλων και άλλοι στα πόδια των Ρώσων. Και εγω σας λέγω πως τα ξένα πόδια βρωμάνε…
Η μάχη της Πόρτας
Η μάχη της Πόρτας έκλεισε την πόρτα στους κατακτητές να ανέβουν στον ορεινό όγκο και να τον κατακτήσουν.
Η μάχη της Πόρτας όμως άνοιξε την πόρτα στην Λευτεριά. Από τώρα και πέρα κυρίαρχος θα ήταν ο Αντάρτικος στρατός.
Ο λαός εμπιστεύτηκε τον ΕΛΑΣ και τους αγωνιστές του, και τους έβαλαν στην καρδιά τους. Η ομάδα του Ίλαρχο Γιώργο Ζαρογιάννη «Καβαλάρη» και του «Μίμη Μπουκουβάλα» είναι εκείνη που μαζί με τον Επίλαρχο Σπύρο Γερασιμίδη οργάνωσαν το ιππικό Θεσσαλίας « Που έγινε Μεραρχία Ιππικού» και πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες στους Θεσσαλούς κατοίκους Προστάτεψε την σοδειά τους και τις οικογένειές τους εξάλειψε την ζωοκλοπή και τιμώρησε τους πλιατσικολόγους. Η Μάχη της Πόρτας ήταν και η αιτία να μπουν μαζικά στον ΕΛΑΣ. χιλιάδες αγωνιστές και εκατοντάδες αξιωματικών να στελεχώσουν τις μονάδες του. 5000 - 6000 ήταν στις αρχές του 1943. οι αγωνιστές. 101.000 έγιναν μετά την μάχη. Όλη η Θεσσαλία ήταν Κυριαρχία του ΕΛΑΣ Στην μάχη της Πόρτας οι επιτυχίες των Ιταλών ήταν μόνο οι εκτελέσεις οι λεηλασίες, οι βιασμοί και οι εμπρησμοί των χωριών.
Σε όλα τα μέτωπα των εαρινών επιχειρήσεων, που με τόσο θόρυβο ρεκλαμάρονταν από Ιταλούς και συνεργάτες τους πως θα έβαζαν τέλος στους αδιόρθωτους συμμορίτες που αγνόησαν την μεγαλόψυχη προσφορά, την « Αμνηστία»
*****
η γνώμη των Γερμανών
Οι Γερμανοί κατάλαβαν πως δεν είχαν συμμάχους ικανούς να διατηρήσουν την κατοχική τάξη. Αυτοί που ήταν συνεργάτες τους, δεν είχαν ερείσματα στην πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Κάποια κοινωνικά απόβλητα πήγαν μαζί τους.
Οι πολυδιαφημιζόμενοι από τους Ιταλούς Λεγεωνάριοι των κουτσοβλάχων του Διαμάντη, που τους είχαν εξοπλίσει οι Ιταλοί, ήταν μόνο για φόνους πλιάτσικο εκβιασμούς και βιασμούς. Έτσι μετά την μάχη της Πόρτας οι Ιταλοί τους αφόπλισαν και εκδιώχτηκαν και δόθηκαν στην περιφρόνηση του Ελληνικού λαού.
Η μάχη της Πόρτας ήταν η πρώτη οργανωμένη αντίσταση κατά του εχθρού λειτούργησε σαν τακτικός στρατός Το σχέδιο καταστρώθηκε από Αξιωματικούς που πριν λίγα χρόνια είχαν κάνει το θαύμα, του Αλβανικού έπους. Και σε τρεις μήνες μετά την μάχη της Πόρτας στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 στον ίδιο τούτο τόπο.
Η Μεραρχία Πινερόλο με τον διοικητή της Ινφάντες θα παραδοθεί Στον ΕΛΑΣ
…. Τώρα που τα δάκρυα στέγνωσαν, τα Αχ! λιγόστεψαν, οι συκοφαντίες ξεχάστηκαν. Από αυτούς που πόνεσαν λίγοι υπάρχουν και ονειρεύονται να δουν τους αγώνες τους δικαιωμένους. Τώρα που ο κουρνιαχτός κατακάθισε, τώρα που το τοπίο ξεκαθάρισε, τώρα που το βλέμμα βλέπει όλο και ποιο μακριά. Τώρα τα κομμάτια των αγώνων ενώνονται και η Ιστορία βάνει στην θέση, τους αγώνες του Ελληνικού λαού.
Χρόνια ολόκληρα αυτό το γεγονός θάφτηκε στο σεντούκι της λησμονιάς.
Όμως κάποια μέρα το καπάκι του σεντουκιού άνοιξε και από μέσα έλαμψε ένα κομμάτι της τοπικής Ιστορίας άξιο μνημόνευσης και υπερηφάνειας.
Και δικαιούνται εκείνοι οι αγωνιστές να τους θυμούμαστε.
Γιατί έδωσαν ατσιγκούνευτα τα νιάτα και την ησυχία τους και συνέχισαν τους αγώνες για τα υψηλά ιδανικά την Ειρήνη και την Ελευθερία Τιμή και δόξα στα Ελληνόπουλα…..
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου