Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ: ΜΑΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ:

έμμετρα επίκαιρα του Μίμη Οικονόμου

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ: ΜΑΥΛΑΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ:

Πάλι βγήκε ο Βαγγέλης στο γυαλί για να τον δούμε

και από την χαρά μας όλοι, πρέπει τώρα να πηδούμε.

Είπε ο νέος αρχηγός τους, συγχωρήστε μας τα λάθη,

μια παράκρουση μονάχα η Κυβέρνηση είχε πάθει.

Σ’ ένα βράδυ, σε μια νύχτα ότι είχατε κερδίσει

με αγώνες μα και αίμα το ‘χαμε εμείς πωλήσει.

Το συγνώμη τι το λέει, νιώθουμε πως μας δουλεύει!

Ξέρεις μ’ ότι έχει κάνει, ο λαός πως τα βολεύει;

Πήγες έστω σ’ ένα σπίτι που ‘χει φτώχεια κι ανεργία,

όλους  όσους έχεις διώξει και είναι τώρα στην αργία;

πήγες μέσα  στο χειμώνα για να δεις το μαύρο χάλι

που ζεσταίνουν τα παιδιά τους, σαν παλιά, με το μαγκάλι;.

Δεν ζητιάνεψες ποτέ σου, μια δουλειά για μεροφάι

και δεν έψαξες σε κάδους το παιδί σου για να φάει.

Ήταν πάντοτε γεμάτο το δικό σου το τραπέζι

και δεν θέλουμε κανένας με τον πόνο μας να παίζει,

δεν σου έδωσε ο λαός μας εξουσία να υπογράψεις

ούτε την υπερηφάνεια εύκολα να διαγράψεις

Πήρατε με ένα ψέμα την Κυβέρνηση. Και τώρα;

ξεπουλήσατε τα πάντα μας δεσμεύσατε την χώρα.

Τώρα έρχεστε και λέτε, κάναμε αλήθεια λάθη

μια δακρύβρεχτη ιστορία ο καθένας πάλι πλάθει

να γελάσετε  και τώρα τον αθώο τον κοσμάκη,

και του λέτε θα χορτάσει σαν και πρώτα το ψωμάκι….

Τώρα τρέχεις στα κανάλια και μοιράζεις υποσχέσεις

και χαμόγελα και λόγια όμως πάλι θα τον χέσεις.

Όπως πάντοτε τον είχες  και στην άκρη και χεσμένο

του ‘παιρνες το μεροδούλι  να τον έχεις πεινασμένο.

Σ έβγαλε να προστατέψεις το δικαίωμα  στη ζήση

κι όχι μια μερίδα πάλι από αυτόν να  καζαντίσει…

Φτάνουν πια  όλα τα λόγια κι όλες οι κινδυνολογίες

μετανιώσατε μας λέτε και ακούμε  ομολογίες,

δεν το διάβασε ο ένας, δεν το ήξερε ο άλλος

στο μυαλό του καθενός σας ήτανε και ένας κάλος.   

ποιος πληρώνει το βαρκάρη; οι  υπάλληλοι κι εργάτες

μα τα λάθη τα δικά σας, στις δικές μας πάλι πλάτες..

Φύγετε για να σωθούμε, νάρθει πάλι στην Ελλάδα

το χαμόγελο το γέλιο η παλιά η φρονιμάδα.

Και τα στήθη των παιδιών της θα γινούν και πάλι ασπίδα.

και θα σώσουν και θα κτίσουν την δικιά τους την Πατρίδα.

Την Πατρίδα που καρπίζει, που ‘χει θάλασσα και Ήλιο

που ‘χει δάση που ‘χει κάμπο ζηλευτά και στην υφήλιο…