ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ( ΠΗΝΕΙΟΣ - ΛΗΘΑΙΟΣ – ΑΓΙΑΜΟΝΙΩΤΗΣ )

έμμετρα επίκαιρα

 (για όλους τους Τρικαλινούς και όχι μόνο )

              ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

Κεντρική γέφυρα Ληθαίου

( ΠΗΝΕΙΟΣ - ΛΗΘΑΙΟΣ – ΑΓΙΑΜΟΝΙΩΤΗΣ )           

Μία Ιστορία θα σας πω πούχει μεγάλο πόνο.

Αυτό που θα διαβάσετε κοντεύει νάχει χρόνο

που έγινε, που πόνεσα, κι’ ακόμα αναστενάζω,

γι' αυτό και Γώ από σήμερα αρχίζω και φωνάζω.

1 Μια μέρα πούταν  Αύγουστος το δυο χιλιάδες τρία΄

   μας είχε ρίξει μια βροχή μες την καλοκαιρία.

   Βροχή που λίγο κράτησε ήταν να πούμε μπόρα

   κι’ όλα τριγύρω άναψαν και τι να κάνεις τώρα.

2 Παίρνω το δρόμο γρήγορα στον ποταμό πηγαίνω

και φτάνοντας στην άκρη του αρχίζω κι ανασαίνω.

Κι αντί να νιώσω όμορφα και να ροφήξω αύρα,

ένοιωσα μες στα στήθια μου αλλ’ απ’ την ζέστη λαύρα.

Μου κόπηκε η αναπνοή, Θεέ μου σε καλό του!

ψόφια, σακούλες, κι’ ότι πεις επλέαν στο νερό του.

Και είχανε μια μυρωδιά αυτό που λέμε βρώμα

ήθελα κάπου να κρυφτώ να μπω μέσα στο χώμα.

3 Και εκεί που απελπίστηκα και έλεγα να φύγω

μία φωνούλα σιγανή μου λέει, μείνε λίγο.

Μείνε ν’ ακούσης τι θα πω γιατί αργοπεθαίνω,

πώς μείναμε απροστάτευτοι δεν το καταλαβαίνω.

Εμείς που δίνουμε παντού, ζωή, δροσιά, υγεία,

γίναμε συλλέκτες σκουπιδιών με βρώμα και αηδία.

4 Τρία ποτάμια είμαστε, ευχή Θεού, λαχτάρα!

γιατί μας απαξίωσαν; δεν είμαστε κατάρα.

Χιλιάδες χρόνια ζήσαμε με τίτλους και αξία

πάντα τους, μας σεβόντουσαν χωρίς την απαξία.

Θρύλους πολλούς προσφέραμε μα τώρα ποιος μας ξέρει

κι’ όποιος θα ψάξει να τους βρει αλήθεια θα υποφέρει.

5 Γίναμε στράτες και περνούν όλα σας τα περίσσια

ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ και ΠΟΤΑΜΟΙ είστε μας λένε ΙΣΙΑ.

     Μίμης Οικονόμου Μάης 2004