Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

731 το ύψωμα που ντρόπιασε τον Μουσολίνι



731 το ύψωμα που ντρόπιασε τον Μουσολίνι

Εκεί που τα λιγοστά φανταράκια μας Ξεφτίλισαν τον Μουσολίνι
Συγκινηθήκαμε, Νιώσαμε περηφάνια, Βουρκώσαμε  ήμασταν πάνω στα ματωμένα βουνά της Αλβανίας πατούσαμε τα ίδια χώματα, ήμασταν εκεί που τα ηρωικά φανταράκια μας είχαν φράξει το δρόμο στα σχέδια του Μουσολίνι ήμασταν ανάμεσα στα οστά των παλικαριών μας. Μα όταν στέγνωσαν τα δάκρυα και αντικρίσαμε τις πληγές του υψώματος που υπήρχαν ακόμα, πονέσαμε και στο τέλος θυμώσαμε που αδιαφόρησαν όλοι μέχρι σήμερα και δεν σεβάστηκαν τα νιάτα εκείνα που ατσιγκούνευτα έδωσαν την ζωή τους για το μεγαλείο της Ελλάδας μας
Το Χάνι Μπαλαμπάνι Δεν ξέρω πως ήταν τότε σήμερα είναι απλός ένα στέκι ένα πέρασμα προς Μπεράτι Μπούμπεσι και το σύμπλεγμα Τρεμπεσίνα
και Υψώματα 731 – 717
 Ήθελα εγώ που είχα ξαναπάει ξεχωριστά να ανέβω να ξαναδώ τις πληγές του, νοερά να τις χαϊδέψω να κλείσω τα μάτια να δω χιλιάδες φαντάρους αξιωματικούς να ακούσω κανόνια αεροπλάνα να βομβαρδίζουν να ακούσω την κραυγή αέρα να δω αυτούς τους Ήρωες να ορμούν να ρουφήξω εκείνον τον ίδιο αέρα που ρούφηξαν και εκείνοι να νιώσω αν είναι δυνατόν Εκείνη την λεβεντιά που ένοιωσαν και εκείνοι. Να ακούσω μέσα από το θρόισμα των φίλων τις ανάσες τις φωνές αλλά και τα βογκητά  των πληγωμένων που αιμορραγούσαν Να φωνάξω για άλλη μια φορά Ε! Πατρίδα σκληρή άδικη πως δεκάδες τώρα χρόνια δεν έκανες τίποτα για αυτούς τους Ήρωες που σε δόξασαν που έδωσα την ζωή τους για σένα και καμαρώνεις για τον άθλο που πέτυχαν.
 Σήμερα τα οστά των παλικαριών αυτών που έπεσαν για την Ιστορία και την τιμή της Ελλάδας. Είναι σε οργανωμένο νεκροταφείο,
65  Τάφοι, στο Βουλιαράτι Αλβανίας. Στα στενά της Κλεισούρας μεταξύ Κλεισούρας και Τεπελένι  εκεί σε ένα χωράφι
600 φανταράκια μας αναπαύονται περιμένοντας. 
2500 νεκροί μαχητές είναι θαμμένοι στην Πρεμετί, πάνω από τους τάφο τους οι Αλβανοί έχουν κάνει τώρα γήπεδο.
280 πολεμιστές αναπαύονται, ότι έμεινε από αυτούς, μέσα στα μικρά οστεοφυλάκια που είναι στην Εκκλησιά της Κλεισούρας, μαζεμένα από Αλβανούς Χριστιανούς.
Στην Εαρινή επίθεση οι Ιταλοί κατά άλλους έχουν 20.000 νεκρούς. Ο Καμπαλέρο γράφει. Στην Εαρινή επίθεση είχαμε
12.000 νεκρούς και συγκεκριμένα
το 4ονΣ.Σ.  1800, το 8ον Σ.Σ. 5000, το 25ον  Σ.Σ. 5000 αναφέρει ακόμα πως μόνο στις 7-8 Μαρτίου ο Ιταλικός Στρατός είχε 5000 νεκρούς.  Σε όλη την διάρκεια του πολέμου οι Ιταλία πλήρωσε φόρο αίματος 38.882 νεκρούς 50.874 τραυματίες 52.108 νοσηλευθέντες σε νοσοκομεία και οι αιχμάλωτοι που πιάστηκαν από τους Έλληνες πάνω από 23.000.
Όλες οι Ελληνικές απώλειες είναι στην Εαρινή επίθεση 5305. Σε όλη, όμως, τη διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου οι απώλειες σε έμψυχο υλικό της Μικρής Ελλάδας που πότισε το δένδρο της Ελευθερίας είναι
13.403 νεκροί  και 42.485 τραυματίες.

(Ετούτο το χωματοβούνι που ο φράχτης του ήταν τα στήθια των παλικαριών μας.  Και τα 400 κανόνια όλων των διαμετρημάτων και τα 250 αεροπλάνα, φάνηκαν λίγα και ανεπαρκή να ξηλώσουν τον ζωντανό φράχτη των Φαντάρων μας.
Και αν η ψυχή των πολεμιστών μας δεν ήταν ατσάλινη και αν η Πίστη στο δίκιο, που είναι ευλογημένο, δεν ήταν χαλύβδινη. Τα Ιταλικά φουσάτα θα πέρναγαν και η Ελλάδα θα ήταν ακόμα μια Χώρα που θα έχανε την Ελευθερία της όπως όλες σχεδόν οι άλλες της Ευρώπης.
Τούτο το ανεπανάλεπτο κατόρθωμα ενώ η αξία του είναι μέγιστη. Δεν είχε την ανάλογη προβολή  που του άρμοζε)
Τα Τρίκαλα έχουν πολλές πρωτιές  Και σε  πολέμους και στην Ειρήνη.
Στον Πόλεμο ήταν οι επίστρατοι στο Απόσπασμα Πίνδου ή Δαβάκη και πήραν μέρος στο Θέατρο του Πολέμου από την πρώτη στιγμή  
Ο πρώτος Έλληνας Φαντάρος που σκοτώθηκε, στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο στις 28 Οκτωβρίου 1940 5:30 π.μ.  ήταν ο Βασίλης Τσιαβαλιάρης  27χρονος επίστρατος από το χωριό Πιαλεία Τρικάλων 
ο Πρώτος  έφεδρος Αξιωματικός που σκοτώθηκε  στον πόλεμο του 1940
ήταν ο Λευτέρης Ντάσκας από τον Πλάτανο. Τρικάλων.
Σκοτώθηκε  στη Φούρκα Επταχωρίου 1 Νοεμβρίου 1940
Και οι Τρικαλινοί είναι αυτοί που κράτησαν το μεγάλο βάρος της Εαρινής επίθεσης και δεν πέρασαν οι Ιταλοί κατακτητές. εκατοντάδες οι νεκροί από όλα τα χωριά του Νομού μας
ο Διοικητής του αποσπάσματος Πίνδου, Κώστας Δαβάκης και ο Διοικητής του 5ου Συντάγματος Νίκος Γεωργούλας Συνελήφθησαν το 1942 από τους Ιταλούς στην Αθήνα και ενώ τους μετέφεραν όμηρους στην Ιταλία με το Πλοίο Τζένοβα, το πλοίο τορπιλίστηκε  και οι άξιοι Αξιωματικοί μας πνίγηκαν στη Αδριατική  το πτώμα του Δαβάκη, λένε, αναγνωρίσθηκε περισυλλέγει  και ενταφιάσθηκε  στην Αυλώνα. (Κάναμε Τρισάγιο στους νεκρούς του υψώματος  με τον Εφημέριο Πύλης Πατήρ Λάζαρο και έναν Αλβανό παπά να καταθέσουμε στεφάνια να πούμε τον Εθνικό μας Ύμνο και έπειτα όπως και η καρδιά μας άφησαν τα σύννεφα τα δάκρυα τους να κυλήσουν Δάκρυα που κύλησαν μέσα στην ψυχή μας Και ίσα που προφτάσαμε να πούμε εμείς οι απόγονοι τους ο λαός δεν ξέχασε τις θυσίες τους)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου