Η ΜΑΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ & Ο ΘΕΟΣ

Μίμης Οικονόμου

1. Η ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
   Στο να χέρι τη φουκάλη
   και στο άλλο ποτιστήρι
   το μαντήλι στο κεφάλι
   στην ποδιά της σκαλιστήρι
   -----
   Και την ρούγα φουκαλούσε
   χίλιες σκέψεις τριγυρνούσαν
   Το Θεό παρακαλούσε
   τα παιδιά της ας γυρνούσαν
   -------
   Χρόνια τώρα καρτερούσε
   να βγει ο ήλιος να φωτίσει
   πριν κοντά του την καλούσε
   πριν τα μάτια της να κλείσει.
   --------
   Μες την δίνη του πολέμου
   Πήγαν όλα κάποια μέρα
   μην χαθούνε, αχ θεέ μου,
   φέρτους πάλι εδώ πέρα
   -------
   Αν χαθούνε τα παιδιά μου
   τι το θέλω το καλύβι
   και πονάει η καρδιά μου
   και βαραίνει σαν μολύβι.
   -------
   Τώρα έρημες οι στράτες
   αφουκάλιστες οι ρούγες
   όμως βλέπουν οι διαβάτες
   τρεις αγγέλους με φτερούγες.
   
   
3. Μίμης Οικονόμου 10-8-2014