ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ:

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ:

Πόσο νιώθω ευτυχισμένος που έχω την Ευρώπη μάνα,

μάνα που με προστατεύει και στην κάθε δυσκολία

μες την αγκαλιά της μ’ έχει, είναι μία βρυσομάνα

που μου τάζει πετραχήλια και λαγούς με ευκολία.

------

Και προσεύχομαι ο δόλιος τον Θεό παρακαλάω

να ‘χουν όλοι τους υγεία, να τους έχει ευλογημένους.

Τι μου λένε εγώ θα κάνω και χατίρι δεν χαλάω

και κορώνα μου τους έχω σεβαστούς και τιμημένους.

-----

Όλοι στην Ευρώπη τώρα. Σε μια ΄΄ υπόληψη ΄΄ με έχουν,

τόσο εύκολα που σκύβω να τους γλύφω τα ποδάρια,

σαν σκουλήκι με πατούνε, μα εδώ δεν το κατέχουν,

που ’ναι κόλπο, να γεμίζουν τα δικά μου τα καρδάρια.

-----

Τι τη θέλω την τιμή μου, και ορθός να περπατάω;

Είναι όλα τούτα λένε τώρα πια ξεπερασμένα

και οράματα κι αξίες και τον τόπο που πατάω

θα ‘ναι ονείρατα που είχα στα παλιά στα περασμένα.

-----

Τώρα άλλοι κουμαντάρουν τις ζωές μας στην Ευρώπη

είμαστε γι αυτούς μια μύξα, μία σιχασιά, μια βρώμα,

έτσι τα ‘φερε η μοίρα, τα υπέγραψαν άνθρώποι

που κυβέρνησαν τον τόπο απ’ το κάθε ένα δώμα.

-----

Τώρα κάθομαι και λέω, πόσα λάθη έχω κάνει

εμπιστεύτηκα ανθρώπους π’ είχαν όνομα μεγάλο,

μ’ έχουν όλοι τους προδώσει, έχω πλέον αποκάνει,

στις υπογραφές τους, λένε, πήρανε χοντρό ρεγάλο.

-----

Αχ Ελλάδα Ελλαδίτσα είσαι πια, μία του δρόμου.

Σ’ έχουνε αγορασμένη απ τα τόσα δανικά σου

Σου το λέω αχ! Πατρίδα, με την αίσθηση του τρόμου

τα παιδιά, που δω θα μείνουν, δεν θα είναι πια δικά σου.

-----

Σκορπισμένα όπως πάντα ορφανά και πικραμένα

γι’ άλλους τόπους θα δουλέψουν, δίχως να χουνε πατρίδα,

μόνα, άκλαυτα ξενάκια, μακριά και παιδεμένα,

δίχως ένα αποκούμπι, των δικών τους την φροντίδα.

-----

Όπως λένε αχ Ελλάδα! Κει, στα ξένα δεν σε κλαίνε,

σ’ εκκλησιά δεν σε πηγαίνουν δεν σε θάφτουνε παπάδες

ούτε αδέλφια ούτε μάννα Μοιρολόγια δεν σου λένε.

Σαν θα φύγεις τότε ψάχνουν μήπως άφησες παράδες.

-----

Να σκεφτείς γλυκιά Πατρίδα, στους αιώνες κάθε στρέμμα

των Νησιών, βουνών και κάμπων, για να σε, ελευθερώσουν

τα παιδιά σου έχουν ποτίσει, με ποτάμια νέο αίμα

τα δεσμά σου να τα σπάσουν και ψηλά να σε σηκώσουν.

-----

Όμως τούτα τα παιδιά σου σ’ αλυσόδεσαν και πάλι.

Χρόνια τώρα υπογράφουν, να ‘ναι στέρεα, τα δεσμά σου.

Και τα δίκια σου εκχωρούνε για να σκύψεις το κεφάλι,

να τραβάς το άρμα αξίζεις, που ‘ναι λένε στα δυσμάς σου.

-----

Και σου σβήνουν ιστορία, και πολιτισμό κι αγώνες

Δεν σου πρέπουν όλα τούτα, ο λαός σου δεν δειλιάζει

σου τιμά την ιστορία, μες τα βάθη, στους αιώνες,

και βροντοφωνάζει ΟΧΙ τους ηγέτες του ντροπιάζει!!

-----

Μαζευτήκαν να τρομάξουν τον λαό τον τιμημένο

Τα κανάλια, ντόπια ξένα και πολλές εφημερίδες

και ηγέτες ευρωπαίοι, όλο το κατεστημένο,

και τρομοκρατούσαν όλοι στο γυαλί και στις σελίδες.

-----

Μην ψηφίσετε το Όχι θάναι η καταστροφή σας

Και τις τράπεζες μας κλείνουν τον λαό μας τον τρομάζουν

Αν το ΝΑΙ δεν θα ψηφίσουν δεν υπάρχει επιστροφή σας.

Μ’ αν οι Έλληνες θυμώνουν από τέτοια δεν σκαμπάζουν.

-----

Τότε ανοίγουν τα φτερά τους και τραβάνε για τον Ήλιο

σαν αητοί με περηφάνια δεν νογάει από τέτοια

θέλει τώρα να φωτίσει τους λαούς μες την υφήλιο.

δεν λυγίζουν την  καρδιά του, κίνδυνοι και μαραφέτια.

-----

Ο Λαός τον δρόμο δείχνει, να τραβήξουν οι ηγέτες

Να σηκώσουν το κορμί τους, ότι λεν τα υπογράφει

Και γι’ αλλού τούτοι τραβάνε γίναν γλύφτες και επαίτες

τον λαό που τον βοηθάει στα παπούτσια του τον γράφει.

-----

Τώρα λένε θα δεσμεύσουν και τον τόπο μας ακόμα

Τον αέρα και τον Ήλιο τα βουνά και τα νησιά μας

Ότι βρίσκεται απάνω, μα και κάτω απ το χώμα

Οι ως τώρα Κυβερνήτες, μόνο, αξίζουν την φτυσιά μας.

-----

Η Ευρώπη μα πια μάνα; μια κακιά σα μητριά μου

Το κατάλαβα εγκαίρως κι έτσι λέω μακριά μου.

Μίμης Οικονόμου

Υ.Γ.  βέβαια εννοώ την Γερμανική Ευρώπη, Αυτή αφού έχασε δυο παγκόσμιους πολέμους, που κατέστρεψε πολλές φορές άλλες χώρες. Και τώρα κάνει τον καινούριο πόλεμο τον οικονομικό και που! Στην χώρα που την έκτισε πάλι, που την άφησε να ορθοποδήσει για να της ζητήσει να αποζημιώσει τις καταστροφές που έκανε, Αλλά ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος….  20 Ιουλίου 2015.