Χριστόπουλος Χατζηπέτρος

Χριστόδουλος Χατζηπέτρος

Ο Χριστόδουλος Χατζηπέτρος γεννήθηκε στο Βετερνίκο το 1794

σημερινό Νεραϊδοχώρι και πριν λίγα χρόνια Χατζηπέτριο.

Είναι κι’ αυτός γεννημένος στις βουνοκορφές της Πίνδου και μεγαλωμένος με τα ακούσματα των κελαηδισμάτων από τα ελεύθερα αγριοπούλια του Ασπροπόταμο. Η συμβολή των κατοίκων στον αγώνα για την απελευθέρωση ονομάστηκε Επανάσταση του Ασπροπόταμο. Μορφώθηκε στην πόλη των Σερρών η οποία ήταν ξακουστό εμπορικό και πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού. Εκεί ήταν ο αδελφός του έμπορας και πήγε κοντά του για να διδαχθεί και να τον βοηθήσει. !8 χρονών το 1812 πήγε για δουλειές του αδελφού του στην Βιέννη μαζί με άλλους εμπόρους όμως ο Χριστόδουλος μαθαίνοντας πως εκείνη την εποχή εκεί βρίσκονταν και ο Ναπολέοντας.

Ζήτησε να τον δει τα κατάφερε και του ζήτησε ο δεκαοχτάχρονος Χριστόδουλος να βοηθήσει να απελευθερωθούμε. Ο Ναπολέοντας συγκινήθηκε από την θέρμη των λόγων του νεαρού και του υποσχέθηκε πως θα το κάνει.

Το 1819 μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον ξαδελφό του Τουρτούρη αυτός μύησε των πατέρα του Γούσιο Χατζηπέτρο και τον αδελφό του Γιώργο.

Ο αδελφός του έγινε το πρωτοπαλίκαρο του Εμμανουήλ Παπά και σκοτώθηκε στην Μακεδονία μας. Το 1821 με αρχηγό τον Νικολό Στουρνάρα μαζί και με τον Γρηγόρη Λιακατά και ο Χατζηπέτρος κήρυξαν την επανάσταση στις 5 Ιουλίου.

Το 1822 πήρε μέρος στην νικηφόρα μάχη της Πόρτας το 1823 της Κρύας βρύσης. Το 1824 κατέβηκε στην Πελοπόννησο και μπήκε στο Νεόκαστρο. Το 1826 μπήκε στο Μεσολόγγι έγινε φρούραρχος της Κλείσοβας στην έξοδο ήταν

ο μόνος από τους Τρικαλινούς αρχηγούς που διέσπασε τις γραμμές των Τούρκων.

Τέθηκε στις διαταγές του Αρχιστρατήγου Καραϊσκάκη και πολέμησε μαζί του στην Αράχοβα στο Φάληρο και αλλού.

Στην αγκαλιά του πέθανε στην Σαλαμίνα. ο τιμημένος Αρχιστράτηγος Γεώργιος Καραϊσκάκης.

η μάχη της Καλαμπάκας  1854

Με τους Χατζηπέτρο – Πετρουπολάκη – Λεωτσάκο.

Εδώ οι Τούρκοι ξεπλήρωσαν κατά κάποιο τρόπο το φόρο αίμα τους που χρεώσταγαν από την σφαγή στο Καστράκι  το 1808, όπου 500 Έλληνες αγωνιστές μαζί και ο αδελφός του Παπαθύμιου, Θόδωρος Βλαχάβας κατασφάγηκαν από το Μουχτάρ. Τον γιο του Αλή. Ποτάμι κύλησε το αίμα, αξεδίψαστο το δένδρο της Ελευθερίας.

Να πως η λαϊκή μούσα έπλεξε τους στοίχους

Τι σκούζεις μαύρε κόρακα τι σκούζεις και φωνάζεις;

Μήνα διψάς για αίματα μήνα και για κουφάρια;

Έβγα ψηλά στον Κόζιακα, ψηλά στο μοναστήρι

κι’ αγνάντεψε την ποταμιά κατά την Καλαμπάκα

να ιδείς μαυρίλα και καπνό, ν’ ακούσεις πως βροντάνε

τα τόπια των νιζάμιδων, τα Τούρκικα μουσκέτα,

να ακούσεις  και τους Έλληνες, να ιδείς το Χατζηπέτρο

πως τρέχουν μέσα στη φωτιά με τα σπαθιά στα χέρια

Καταραχιάς εχούγιαξε ψηλ’ απ’ το μοναστήρι:

-Βάστα Χατζηπετράκη μου να κλείσουμε τους δρόμους

για να τις ξεπατώσουμε τις δώδεκα  χιλιάδες.

Πιάνουν χιλιάδες ζωντανούς χιλιάδες θανατώνουν

Και μπιμπασάδες τέσσερις και καλαγάδες έξη.

Στο χωριό του το Νεραϊδοχώρι υπάρχει μία προτομή τίποτα άλλο δεν θυμίζει αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για την Ελευθερία μας.

Πέθανε το 1869 σε ηλικία 75 χρόνων με το βαθμό του Στρατηγού.