Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

ΑΦΙΕΡΩΜΑ στον Βασ. ΤΣΙΤΣΑΝΗ απο ΕΤ3 "Αληθινά Σενάρια"

1 σχόλιο:

  1. Η γνωριμία:
    Η γνωριμία μου με τον Τσιτσάνη έγινε κάπως παράξενα αλλά για την εποχή που μιλάμε κάπως έτσι γίνονταν όλοι σκέφτονταν και υπερασπίζονταν όλους.
    Ήταν ή το 1959 ή το 1960 με ένα άλλο παιδί το καλοκαίρι ξενοικιάζαμε το δωμάτιο που είχαμε, αφήναμε τα λιγοστά ρούχα και σκεπάσματα σε κάποιο σπίτι και κοιμόμασταν έξω για να μας περισσεύει κανένα φράγκο να έχουμε το χειμώνα για το σχολείο Από το σπίτι βοήθεια ούτε λόγος, Εκείνες τις ημέρες κοιμόστε κοντά στο «Κέντρο Φαληρικών» Νομίζω εκεί κοντά που είναι σήμερα το «Ειρήνης και Φιλίας» σε μια γωνία στη Παραλία. Εκεί μας εντόπισαν δύο αστυνομικοί μας άναψαν τους φακούς και μας έριξαν το φως τους στα μάτια πεταχτήκαμε απάνω αυστηρά μας είπαν τι κάνουμε εκεί, εγώ είχα ακούσει πως ο Τσιτσάνης ήταν Τρικαλινός και τους απάντησα περιμένουμε να τελειώσει ο Τσιτσάνης να μας πάρει στο σπίτι του. Τώρα εντάξει δεν νομίζω πως τους γελάσαμε, είχαν δει και αυτονών τα μάτια πολλά, Όμως είπαν για πάμε να δούμε Πήγαμε μέσα ο ένας ρώτησε για τον Τσιτσάνη ευτυχώς δεν ήταν πάνω στο πάλκο, Του είπαν είναι δίπλα στην κουζίνα μας πήγε εκεί. Δεν ήταν άλλος εκεί, και πριν προφτάσει να ρωτήσει ο Αστυνομικός τον Τσιτσάνη, του είπα εγώ, κύριε Τσιτσάνη δεν πιστεύουν πως σας περιμένουμε να μας πάρετε στο σπίτι. Άνθρωπος της νύχτας άνθρωπος που είχε δει και ακούσει χιλιάδες πράγματα. άνθρωπος που έπιανε τους παλμούς τις δονήσεις και τα αχ! και έπειτα μικρά παιδιά ήμασταν και ήσυχοι δείχναμε Είπε στους αστυνομικούς, χωρίς σκέψη, είναι δικοί μου. Μόλις έφυγαν οι Αστυνομικοί μας λέει για πέστε μου τώρα ποιοι είστε. Εγώ του είπα είμαι από τα Τρίκαλα δουλεύω εδώ στην Πεζό και τώρα το καλοκαίρι, δεν νοικιάζουμε δωμάτιο για οικονομία. Ήταν όμως τόσο απλώς σα να ήταν αυτός ο φταίχτης. Συγκινήθηκε δεν είχε έπαρση δεν ξεχώριζε από τους άλλους. Μας ρώτησε πεινάτε; Ποιος δεν πείναγε τότε; Από υπερηφάνεια είπαμε χαμηλόφωνα όμως όχι. Καλά λέει φώναξε τον μάγειρα να μας βάλει να φάμε. Και μας έκανε συμφωνία να πηγαίνουμε το πρωί να τρώμε νομίζω πήγαμε για μια εβδομάδα Από ντροπή δεν ξαναπήγαμε Αλλάξαμε μέρος κοιμηθήκαμε τον υπόλοιπο καιρό στα Αρμένικα…. Δεν έδειξε ξεχωριστός ήταν σαν τους απλούς άλλους ανθρώπους, πώς να καταλάβουμε πόσο μεγάλος ήταν πέρασαν χρόνια να καταλάβω

    ΑπάντησηΔιαγραφή