Τώρα που τα οράματα δεν υπάρχουν και τα σκοτάδια μας κυκλώνουν από παντού. Γιατί έτσι θελήσανε κάποιοι να κάνουν που πήραν την εξουσία. Τώρα που δεν προφταίνουμε να ονειρευτούμε γιατί πλιατσικολόγησαν τα όνειρα. Τώρα που ξεπούλησαν τις αξίες μας, που ούτε καν παζάρεψαν την αξιοπρέπειά μας, Τώρα που την Ελπίδα μας την ροκάνισαν αχόρταγα τα τρωκτικά. Τώρα που τους αγώνες τους πονεμένους τους ματωμένους και τις κατακτήσεις του λαού δεκάδων χρόνων τις διέγραψαν σε μια νύχτα. Τώρα πρέπει να γυρνάμε πίσω, πίσω εκεί στους στέρεους βατήρες των προγόνων μας. Να μεθύσουμε και εμείς από το κρασί που άφησαν στα κιούπια της ιστορίας τα παιδιά του Ελληνικού λαού. Ποιος καθοδήγησε αυτόν τον λαό; Ποιος νοιάστηκε για την επιβίωσή του; Ποιος ενδιαφέρθηκε για την Μοίρα του; Δυστυχώς τούτο τον λαό τον άφησαν μόνο του να διαχειριστεί μία νέα τάξη πραγμάτων. Έναν πάνοπλο αιμοσταγή και σκληρό κατακτητή. Στις 21 Απριλίου του 1941, και ενώ οι Γερμανοί είχαν καταλάβει μέρος της Ελλάδα, ο Εμμανουήλ Τσουδερός αποδέχθηκε την πρόταση του Βασιλιά Γεωργίου να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, που είχε χάσει από το Μεταξά, σε αντικατάσταση του Αλεξάνδρου Κορυζή, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει τρεις ημέρες νωρίτερα. Στις 23 Απριλίου, η κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού, με όλο το επιτελείο και με τη βασιλική οικογένεια μετακινήθηκε στην Κρήτη και από εκεί, έναν μήνα αργότερα, κατέφυγε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Και ο λαός έμεινε ακέφαλος μόνος του, χωρίς τους φευγάτους και πάντα απόντες στις δύσκολες στιγμές ηγέτες του. Έτσι έχασε ο λαός το βηματισμό του. Οι Πολιτικοί που έμειναν εδώ κρύφτηκαν, και όσοι πλησιάζονταν δίνανε συμβουλές να περιμένουν, να μην δημιουργούν πρόβλημα, αδράνησαν το Λαό. Αυτόν τον λαό που ήταν νικητής και ακόμα δεν είχε φτάσει στις εστίες του. Πολλοί χάθηκαν στο δρόμο επιστρέφοντας από το Μέτωπο, γιατί αυτοί που υπέγραψαν την παράδοση δεν εξασφάλισαν την επιστροφή τους στα σπίτια τους και άλλοι πέθαιναν στα λιμάνια γιατί δεν είχαν τρόπο να γυρίσουν στα νησιά τους Αυτά τα άθλια πράγματα συμβαίνουν εκείνη την εποχή. Οι άλλοι ηγέτες οι Κουμουνιστές ήταν στις φυλακές στις εξορίες και εκτοπισμένοι. γιατί είχαν παραδοθεί, από την τότε Κυβέρνηση του τόπου, στον κατακτητή Λίγοι ήταν αυτοί που είχαν γλυτώσει και δεν τους είχε γίνει σύλληψη. Οι δυσκολίες έκαναν λοιπόν την εμφάνισή τους. Τα αγαθά τα μάζεψε ο Κατακτητής η πείνα δεν άργησε να τους χτυπήσει την πόρτα, πλησίασε ο χειμώνας παγωμένος και απειλητικός, Τα παιδιά πείναγαν, Οι μεγάλοι έκρυβαν τα δάκρια, και οι πρώτοι νεκροί γέμισαν τα πεζοδρόμια και τους δρόμους. 1941 αρχές του 1942. 300.000
Η μάχη της Πόρτας 8 & 9 Ιουνίου 1943.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που τα οράματα δεν υπάρχουν και τα σκοτάδια μας κυκλώνουν από παντού. Γιατί έτσι θελήσανε κάποιοι να κάνουν που πήραν την εξουσία.
Τώρα που δεν προφταίνουμε να ονειρευτούμε γιατί πλιατσικολόγησαν τα όνειρα.
Τώρα που ξεπούλησαν τις αξίες μας, που ούτε καν παζάρεψαν την αξιοπρέπειά μας,
Τώρα που την Ελπίδα μας την ροκάνισαν αχόρταγα τα τρωκτικά.
Τώρα που τους αγώνες τους πονεμένους τους ματωμένους και τις κατακτήσεις του λαού δεκάδων χρόνων τις διέγραψαν σε μια νύχτα.
Τώρα πρέπει να γυρνάμε πίσω, πίσω εκεί στους στέρεους βατήρες των προγόνων μας. Να μεθύσουμε και εμείς από το κρασί που άφησαν στα κιούπια της ιστορίας τα παιδιά του Ελληνικού λαού.
Ποιος καθοδήγησε αυτόν τον λαό;
Ποιος νοιάστηκε για την επιβίωσή του;
Ποιος ενδιαφέρθηκε για την Μοίρα του;
Δυστυχώς τούτο τον λαό τον άφησαν μόνο του να διαχειριστεί μία νέα τάξη πραγμάτων. Έναν πάνοπλο αιμοσταγή και σκληρό κατακτητή.
Στις 21 Απριλίου του 1941, και ενώ οι Γερμανοί είχαν καταλάβει μέρος της Ελλάδα, ο Εμμανουήλ Τσουδερός αποδέχθηκε την πρόταση του Βασιλιά Γεωργίου να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, που είχε χάσει από το Μεταξά, σε αντικατάσταση του Αλεξάνδρου Κορυζή, ο οποίος είχε αυτοκτονήσει τρεις ημέρες νωρίτερα. Στις 23 Απριλίου, η κυβέρνηση Εμμανουήλ Τσουδερού, με όλο το επιτελείο και με τη βασιλική οικογένεια μετακινήθηκε στην Κρήτη και από εκεί, έναν μήνα αργότερα, κατέφυγε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Και ο λαός έμεινε ακέφαλος μόνος του, χωρίς τους φευγάτους και πάντα απόντες στις δύσκολες στιγμές ηγέτες του. Έτσι έχασε ο λαός το βηματισμό του.
Οι Πολιτικοί που έμειναν εδώ κρύφτηκαν, και όσοι πλησιάζονταν δίνανε συμβουλές να περιμένουν, να μην δημιουργούν πρόβλημα, αδράνησαν το Λαό. Αυτόν τον λαό που ήταν νικητής και ακόμα δεν είχε φτάσει στις εστίες του. Πολλοί χάθηκαν στο δρόμο επιστρέφοντας από το Μέτωπο, γιατί αυτοί που υπέγραψαν την παράδοση δεν εξασφάλισαν την επιστροφή τους στα σπίτια τους και άλλοι πέθαιναν στα λιμάνια γιατί δεν είχαν τρόπο να γυρίσουν στα νησιά τους Αυτά τα άθλια πράγματα συμβαίνουν εκείνη την εποχή.
Οι άλλοι ηγέτες οι Κουμουνιστές ήταν στις φυλακές στις εξορίες και εκτοπισμένοι. γιατί είχαν παραδοθεί, από την τότε Κυβέρνηση του τόπου, στον κατακτητή Λίγοι ήταν αυτοί που είχαν γλυτώσει και δεν τους είχε γίνει σύλληψη.
Οι δυσκολίες έκαναν λοιπόν την εμφάνισή τους.
Τα αγαθά τα μάζεψε ο Κατακτητής η πείνα δεν άργησε να τους χτυπήσει την πόρτα, πλησίασε ο χειμώνας παγωμένος και απειλητικός,
Τα παιδιά πείναγαν, Οι μεγάλοι έκρυβαν τα δάκρια, και οι πρώτοι νεκροί γέμισαν τα πεζοδρόμια και τους δρόμους. 1941 αρχές του 1942. 300.000