Η γυναίκα, η μάνα, η νοικοκυρά.
Η γυναίκα που δουλεύει πούνε μάνα πούνε φίλη
και νοικοκυρά στο σπίτι και από τα γλυκά της χείλι
τον καλό το λόγο ακούμε, και τα ρούχα μας, μας πλένει
ολοήμερα δουλεύει και ποτέ δεν ξαποσταίνει,
Ε! λοιπόν δεν την προσέχουν ούτε και την χαμπαριάζουν
κι’ άλλα βάρη τις φορτώνουν, μένα τρόπο την βιάζουν,
να δουλεύει κι’ άλλο λένε οικογένεια να μην έχει
βάρη ασήκωτα τις βάζουν, και για όλους πέρα βρέχει.
Μια γυναίκα έχει γεννήσει όσους μας νομοθετούνε,
τι ευθύνες τις φορτώνουν, πρέπει πρώτα να σκεφτούνε.
Πόσο δύσκολα τα φέρνουν βόλτα όλες οι μανάδες
σ΄ όλη τους την ζήση έχουν και ευθύνες κι’ αφεντάδες.
Και μιλάμε για γυναίκες του λαού μας τα κορίτσια,
που δεν έχουνε νταντάδες, ούτε νάζια και καπρίτσια.
Που ονειρεύονται ν’ ανοίξουν ένα σπιτικό με γέλιο
την σφραγίδα τους να βάλουν να το κάνουνε και τέλειο.
Η γυναίκα στη ζωή μας είναι η αρχή είναι το τέλος
η ανάσα, η πνοή μας, το μυαλό, το κάθε μέλος.
Δίχως μάνα και γυναίκα, και τα τρυφερά τους χάδια
πως θα ήταν η ζωή μας τ’ αξημέρωτα τα βράδια;.
Απ’ την πρώτη τη στιγμή μας πριν ακόμα απ’ την πνοή μας
μια γυναίκα είναι δίπλα σε όλη την διαδρομή μας
μας φροντίζει κάθε μέρα, στην κοιλιά, μας κουβαλάει
πόσο τρυφερά μας έχει, αγκαλιά και μας μιλάει.
Και τα δάκρυα απ’ τα πονάκια, τα παιδάκια που τ’ αδειάζουν;
μα στα στήθια μιας γυναίκας αγκαλιά της, σαν κουρνιάζουν.
Και μανούλα μου, φωνάζει, όποιος δυσκολίες έχει
τις φουρτούνες της ζωής μα ς μόνο η μάνα τις αντέχει.
Έτσι εσείς που κυβερνάτε την γυναίκα σεβαστείτε
μην ψηφίσετε το νόμο πριν σκεφτείτε, μη βιαστείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου