Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Καταστροφή ( Τι θέλεις μάνα δυστυχισμένη 1951)

1 σχόλιο:

  1. Από πολύ καιρό τώρα ήθελα να κάνω έτσι, κάτι, να, σαν μνημόσυνο να πούμε. Στον πρώτο μου ξάδερφο στο Δημητράκη. Χρόνια ολόκληρα περίμενα να ακούσω πως στην μνήμη του έγινε κάποιο αφιέρωμα, ένα μνημόσυνο, μία έστω αναφορά.
    Και να σκεφτεί κανείς πως έδωσε την ζωή του να βοηθήσει την οικογένεια και να αποκαταστήσει της πολλές αδερφάδες του. Ό αγαπημένος μου πρωτοξάδερφος, όταν μαθεύτηκε το μοιραίο ήμουν στρατιώτης στην Λεπτή Ορεστιάδας και δεν μπόρεσα να έρθω τότε ούτε για τον τελευταίο χαιρετισμό. Πέρασαν από τότε 48 χρόνια σχεδόν μισός αιώνας. Ψάχνοντας το αρχείο μου βρήκα ένα τραγούδι που του άρεσε πολύ και το σιγοτραγουδούσε πολλές φορές. Ακόμα όταν έφευγε για την Γερμανία και τον φιλοξένησα στο δωμάτιό μου, στην Αθήνα, και πάλι το τραγούδησε. Λες και του έμελλε λες και ήταν προφητικό. Ο Δημητράκης είχε γίνει παράδειγμα στο Χωριό μας. Οι μανάδες έλεγαν να μοιάσετε του Δημητράκη. Δουλευταράς από μικρός στις δικές του και τις ξένες δουλειές . Πρωτότοκος και υπεύθυνος, παράτησε το Δημοτικό να ξενοδουλέψει, να τα βγάλει πέρα η οικογένεια, να μην τους λήψη το καθημερινό. Απαλλάχτηκε σαν προστάτης από το στρατό. και αφού ενηλικιώθηκε έφυγε για τα σκλαβοπάζαρα της Γερμανίας και εκεί δουλεύοντας σκληρά έστελνε το μεροκάματο στην Ελλάδα, στην οικογένειά του Στο τέλος ήρθε και ο ίδιος μέσα σε ένα σφραγισμένο κουτί που δεν άνοιξε. Και κανείς μας δεν έμαθε ποτέ τι ακριβώς έγινε. Τώρα που η απόσταση, από τον καιρό του ταξιδιού του μεγάλωσε και τα πράγματα φαίνονται ποιο καθαρά, αλλά και τα ήθη μας άλλαξαν, σκέφτομαι τότε ήταν σοφά ή τώρα τα ήθη μας. Και αν άξιζε να θυσιάζονται τα πρωτότοκα αγόρια για τα μικρότερα αδέλφια και προπαντός τις αδερφάδες τους. Το μεγαλύτερο ποσοστό έμεινε ανύπαντρο. Ένα άλλο ποσοστό παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία, όμως τουλάχιστον ζούνε. Ξάδερφε αν μας βλέπεις άκου το τραγούδι σου σε πρώτη εκτέλεση όπως τραγουδιόταν τότε..
    Ο Τίτλος του τραγουδιού είναι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ( Τι θέλεις μάνα δυστυχισμένη) του Μανώλη Χιώτη με την ερμηνεία του Τάκη Μπίνη & της Στέλλας Χασκίλ 1951

    ΑπάντησηΔιαγραφή