Επίσκεψη και εντυπώσεις ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Επίσκεψη και εντυπώσεις ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Της ΒΕΡΓΙΝΑΣ:

Πριν το ωρολόγιο χτυπήσει 8 η ώρα το πρωί τα δυο λεωφορεία που είχε ναυλώσει το Σωματείο συνταξιούχων ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) έλυσαν τα χειρόφρενα και αφήσαμε την όμορφη πόλη των Τρικάλων για να επισκεφτούμε πόλεις και Μουσεία της Κεντρικής Μακεδονίας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ένα φύλο ταυτόσημο με τους Δωριείς, το οποίο αρχικά κατοικούσε στην Πίνδο. Στις αρχές της τελευταίας προχριστιανικής χιλιετίας οι Μακεδόνες, που ήταν κατ’ εξοχήν κτηνοτρόφοι, βρίσκονται εγκατεστημένοι στην βόρεια πλευρά του Ολύμπου και στις πλαγιές και τις κοιλάδες του Μακεδονικού όρος  Εδώ, στα νότια του Αλιάκμονα, στην «Μακεδονία γη» του Ηρόδοτου, στους πρόποδες του «Μακεδονικού όρους» βρίσκονται «αι Αιγεαί», ο «τόπος με τα πολλά κατσίκια»

Η Λάρνακα του Φιλίππου.

Πρώτη μας στάση, λοιπόν Η Βεργίνα η γνωστή σε εμάς από τους Βασιλικούς τάφους που βρέθηκαν με την ανασκαφή του Μανόλη Ανδρόνικου και έγιναν παγκοσμίους γνωστή το 1977. Η παλιά της ονομασία ήταν Αιγές και ήταν η πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους. Η Αλλαγή του ονόματος σε Βεργίνα προτάθηκε από τον Μητροπολίτη Βέροιας Κωνστάντιος Β΄ ο οποίος το 1922  πρότεινε προς τιμήν της θρυλικής βασίλισσας Βεργίνας, που έζησε στην περιοχήτης Βέροιας και ήταν η τελευταία Ελληνίδα ηγεμόνας της περιοχής,( γόνος της οικογένειας των Παλαιολόγων ) πριν από την οριστική άλωση της Βέροιας από τους Οθωμανούς το 1433. 

Να πάρει το όνομά της,  

Οι υπεύθυνοι της εποχής συμφώνησαν έτσι έχει το σημερινό όνομα ΒΕΡΓΙΝΑ.

Τώρα όμως εμείς πάμε στις Αιγές ή στην Βεργίνα να δούμε τους τάφους του Φιλίππου Β! και των άλλων ευρημάτων που είναι εκτεθειμένα στο Μουσείο.

Ενα από τα χρυσά στεφάνια που βρέθηκαν.

Ρίγη διαπερνούν το κορμί σου. Βαδίζεις στα χνάρια του Φιλίππου του Β! στα χώματα που τόσες ιστορίες έχουν γραφτεί τόσο αίμα έχει χυθεί τόσοι αγώνες έχουν γίνει, από τα βάθη των αιώνων. Το 1937 το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με πρωτοβουλία του καθηγητή αρχαιολογίας Κωνσταντίνου Ρωμαίου, αποφάσισε να ιδρύσει στη Βεργίνα πανεπιστημιακή ανασκαφή για την εκπαίδευση των φοιτητών του. Ο Κώστας Ρωμαίος ανάσκαψε περισσότερα τμήματα του θεωρούμενου ανακτόρου και έναν μακεδονικό τάφο, ο οποίος προς, τιμήν τού ανασκαφέα, ονομάζεται "τάφος του Ρωμαίου’’ αλλά και πάλι οι ανασκαφές διακόπηκαν λόγω του Ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940. Μετά τον πόλεμο οι ανασκαφές επαναλήφθηκαν κατά την περίοδο 1950 με 1960 και το υπόλοιπο του "ανακτόρου" ήρθε στην επιφάνεια.

Ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος πείστηκε από τον καθηγητή του Κ. Ρωμαίο

ότι ένας λοφίσκος, που ανήκε στους τύμβους του νεκροταφείου της αρχαίας πόλης

και λεγόταν "η Μεγάλη Τούμπα", έκρυβε σημαντικούς τάφους.

Το 1977 ο Ανδρόνικος ξεκίνησε μια ανασκαφή έξι εβδομάδων στην Τούμπα αυτή και ανακάλυψε τέσσερα θαμμένα ταφικά κτίσματα, τα δύο από τα οποία ήταν ασύλητα από τυμβωρύχους Σήμερα θα πάμε να δούμε όλα αυτά που κατά καιρούς διαβάζουμε, Όπως τον 16 ακτινωτό ήλιο γνωστός σαν ό Ήλιος της Βεργίνας που βρέθηκε στην Λάρνακα του Φιλίππου του Β! που μέσα είχε το σκελετό του. Όλος αυτός ο θησαυρός που το βλέπεις κάτω από την γη που δημιουργήθηκε πριν χιλιάδες χρόνια που σου ξυπνά μνήμες περηφάνιας. Ας θυμηθούμε από προερχόμαστε. Αφού τελειώσαμε την περιήγηση βγήκαμε έξω. Το ρίγος εξακολουθούσε να το έχουμε. Η Σύγχρονη Κωμόπολη της Βεργίνας ιδρύθηκε το 1922 μεταξύ δύο οικισμών, οι οποίοι ήταν του Τούρκο Μπέη της περιοχής και που απασχολούσε 25 οικογένειες. όμως Μέτα την συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και την ανταλλαγή των πληθυσμών μοιράστηκε στους κατοίκους καθώς και σε 121 οικογένειες από την Βουλγαρία και την Τουρκία..

Βέροια:

Επόμενη επίσκεψη η Βέροια που την χωρίζουν λίγα χιλιόμετρα από την Βεργίνα Μία όμορφη διαδρομή. Για να μπούμε στην Πόλη περάσαμε και πάνω από την γέφυρα του φράγματος του Αλιάκμονα. Δεξιά αριστερά πανύψηλα πλατάνια.Η Βέροια αναφέρεται σαν οικισμός  τον 6^ον π.χ. αιώνα. Η πόλη ήταν η δεύτερη σε σπουδαιότητα του μακεδονικού κράτους μετά την πρωτεύουσα Αιγές (σημερινή Βεργίνα). Είναι πρωτεύουσα του Νομού Ημαθίας ο πληθυσμός της είναι 58,003 σαν Καλλικρατικός Δήμος έχει,  77139.

Στην Ρωμαϊκή εποχή αναπτύχτηκε τόσο πολύ που αντίζηλό της είχε την Θεσσαλονίκη. Στην Βέροια το 50, 51 ήρθε Ο Απόστολος Παύλος, κυνηγημένος από τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης, και επί αρκετές μέρες κείρεται τον λόγου του Χριστού και έγιναν πολλοί Χριστιανοί, Και επειδή η Βέροια όχι μόνο δέχθηκε το Χριστιανισμό, αλλά έγινε ορμητήριο για την διάδοσή του, ο Απόστολος Παύλος ξαναπήγε άλλες δύο φορές, το 56 και το 57 μ.Χ. Σήμερα υπάρχει, το βήμα του Απόστολου Παύλου, που είναι εντυπωσιακό και επισκέψιμο.

Στην εποχή του Βυζαντίου διακρίθηκε σαν θρησκευτικό, στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο. Λόγω του πλούτο της και γεωγραφική της θέση κατακτήθηκε σχεδόν από όλους τους επιδρομείς; Λόγω των πολλών βυζαντινών Εκκλησιών από τις 48 εκκλησίες, που εξακολουθούν να σώζονται, και στις οποίες οφείλει τον τίτλο "Μικρή Ιερουσαλήμ". Η Βέροια δεν παραδόθηκε στους Τούρκους. Αλλά πολιορκήθηκε Γύρω στο 1448 – 1449 Τότε οι πόλεις προστατεύονταν από τα τείχη τους, η παράδοση λέει, πως ένας ξυλοκόπος που είχε τα κλειδιά. Οδήγησε τους Τούρκος μέσα στην Πόλη. Αυτός ο προδότης όταν πέθανε τρεις φορές τον έθαψαν οι Τούρκοι αλλά δεν τον δέχονταν η γη. Στο τέλος με την συμβουλή ενός γέρου, έσφαξαν ένα σκυλί και το έθαψαν μαζί έτσι σκυλίσια τον δέχτηκε η γη.  Οι Βεροιώτες  συνέχισαν τους αγώνες, για την απελευθέρωση, Η Θεσσαλία είχε απελευθερωθεί το 1881 και η Μακεδονία με την Ήπειρο περίμεναν την λευτεριά τους. Έχουν όμως να αντιμετωπίσουν τους Τούρκος, τους Βούλγαρους, τους Ρουμάνους. Το 1904 άρχισαν τους αγώνες Αντάρτικα Ελληνικά τμήματα, και πολεμούν έναντι όλων και ειδικά στην Λίμνη των Γιαννιτσών γνωστή ως Βάλτος. ( Πολλοί το ξέρουμε από το μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα τα μυστικά του Βάλτου – Γιατί τώρα δεν υπάρχει αυτή η Λίμνη.)

Η Πόλη απελευθερώθηκε 16 Οκτώβρη του 1912.από τους Τούρκους. Από την προηγούμενη οι Βεροιώτες έμαθαν την προέλαση του Ελληνικού στρατού. Μαζί το έμαθαν και οι Τούρκοι που ζούσαν 100δες χρόνια παρέα. Έτρεχαν στο σταθμό του τρένου εγκαταλείποντας τα σπίτια τους. Τότε όπως αναφέρει η ιστορία Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος Ο Δήμαρχος Αλή χαλί Μπέη, Έλληνες προύχοντες και Μπέηδες πήραν την απόφαση να αλληλοπροστατευτούν έτσι και έγινε,  

Οι Τούρκοι έφυγαν μετά την καταστροφή της Σμύρνης από την πόλη στην ανταλλαγή των πληθυσμών  το 1923.

Στις 11 Απριλίου του 1941 μπήκαν στην Βέροια με βαριά άρματα, οι Γερμανοί.

Την απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ στις 27 Οκτώβρη μία μέρα πριν απελευθερώσουν την Έδεσσα. Η περιοχή Ελιά είναι κοντά στην παλιά πόλη με την Κεντρική πλατεία.   

Έχει αρχαιολογικό, Λαογραφικό, Βυζαντινό μουσείο. Και πολλά άλλα.

Ακόμα πάρα πολλές βρύσες που τρέχουν μέρα νύχτα Η Ομορφιά της Βέροιας είναι ξεχωριστή πάνω από την πόλη χάνεται το βλέμμα σου στις ομορφιές του Κάμπου.

Το φράγμα, και τα πλούσια νερά του Αλιάκμονας ποτίζουν την κοιλάδα της Βέροιας

Λουτρά Πόζαρ:

Αφού μας φίλεψαν συνάδελφοι της Πόλης της Βέροιας, μας ξενάγησαν στην πόλη τους Ανεβήκαμε στα λεωφορεία, και η επόμενη στάση ήταν τα θερμά λουτρά Πόζαρ

Μια απόσταση περίπου 100 χιλιόμετρα. Όμως η μαγευτική διαδρομή χαζεύοντας και την φύση που ξεδιπλώνονταν δεξιά και αριστερά μας ούτε καταλάβαμε πως φτάσαμε στα λουτρά Πόζαρ. Ήταν η πρώτη φορά για μερικούς που φτάσαμε εκεί.

Η φύση σε προκαλεί Τα πλατάνια είχαν αφήσει να χρυσίσουν τα πλατανόφυλλα.

Το ποτάμι με το κρύο νερό που θαρρείς με τους μικρούς καταρράκτες του πως ταξιδεύει πάνω σε πεντελικό κάτασπρο μάρμαρο. Θυμίζει τον Ασπροπόταμο.

Κολλητά δίπλα του, αχνίζει το ζεστό νερό με τους 37 βαθμούς, Και μέσα έμπαιναν έβγαιναν λουόμενοι. Ήταν μια πρόκληση να δοκιμάσεις κάποιοι δοκίμασαν και κάποιοι έβγαλαν τα παπούτσια και τις κάλτσες και τα έβαλαν σε ένα αυλάκι με ζεστό νερό. Η μία έκπληξη διαδέχονταν την άλλη, μέχρι να χορτάσει το μάτι το ένα τοπίο, ένα άλλο ομορφότερο μπροστά σου, Πλατάνια, Έλατα, οξιές. Μπορείς μέσα στο ρέμα του Αγίου Νικολάου, και στον Θερμοπόταμο. Από το υψόμετρο περίπου 400 μ. Διασχίζουν ορμητικά βγαίνοντας μέσα από τα σπλάχνα του Βόρας, που μαζί με την πλούσια χλωρίδα συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο, μόνο με ένα λόγο, Παράδεισος. Αφού θαυμάσαμε την ομορφιά του τοπίου πήγαμε να στα καταλύματά μας. πρέπει να πούμε μόλις κατεβήκαμε από τα λεωφορεία ήρθε από την ψησταριά ο ¨καλοφαγάς¨ Μας έψησε δυο αρνιά και κάποια εδέσματα μας Δώσαμε ραντεβού για τις 9 το βράδυ, η κούραση είχε κάνει την εμφάνισή της, αλλά θέλεις η ατμόσφαιρα, η συμπεριφορά του, η οικογενειακή θαλπωρή κατάφερε μας διώξει την κούραση και με τα κλαρίνα που σε λίγο ήρθαν, χορέψαμε σαν νεαροί και ούτε πιστεύαμε την επόμενη μέρα πως όλα ήταν αλήθεια. Να κάτι τέτοια γίνονται και λές αξίζει η ζωή να τελειώνει όσο ποιο αργά γίνετε.

2^η Ημέρα

Έτσι  το βράδυ σκάρωσα ένα έμμετρο επίκαιρο: και το είπα στο λεωφορείο. 

 15 Οκτώβρη 2015 εκδρομή

Καλημέρα στα Κορίτσια, καλημέρα και στ’ Αγόρια

που στην εκδρομή πηγαίνουν για να φύγει η στενοχώρια

Της  καθημερινής ζωής μας που ρουτίνα έχει γίνει,

μα τα χρόνια που περάσαν, τώρα έχουν την ευθύνη.

------

Μία βόλτα με παρέα και με άλλους απομάχους,

από την δουλειά που είχαν, κι είναι τώρα στους ξωμάχους.

Η ανιαρή  ζωή μας, κάθε μέρα που περνάει,

φεύγει βαρετά και κρύα, μα και πίσω δεν γυρνάει.

------

Άλλοι παν σε καφενεία, λίγη ώρα να περάσουν

κάνα τσίπουρο να πιούνε, να μιλήσουν, να κεράσουν.

Σαν γυρίζουνε στο σπίτι, πάει λεν κι αυτή η μέρα

την περάσαμε, πως λένε, με κουβέντες του αέρα.

------

Οι ρυτίδες, όπως βλέπω, κάθε μέρα και βαθαίνουν

κι οι αρρώστιες στη ζωή μας όσο πάνε και πληθαίνουν.

Ανεβαίνουνε τα είδη και η πίεση ανεβαίνει,

Ότι πρέπει να ‘ναι ντούρο μόνο εκείνο κατεβαίνει.

                                 ------

Τι τα θες τι τα γυρεύεις, σαν περάσουνε τα χρόνια

αραιώνουν τα μαλλιά μας έρχονται τα πρώτα χιόνια,

και τα βήματα κονταίνουν, οι ανάσες αργοβγαίνουν

τα κουράγια μας μικραίνουν κι όλα στο κακό πηγαίνουν.

------

Όταν πάμε στο κρεβάτι και τα βλέφαρα βαραίνουν

έρχονται ξανά οι μοίρες, νέα όνειρα υφαίνουν

και παιδιά μας κάνουν πάλι, κάθε βράδυ στα ονειρά μας

κι όσο είμαστε στον ύπνο, δυναμώνουν τα φτερά μας.

------

Μες της ζήσης μας την στράτα, έχουμε πολλά περάσει

τι δεν είδαμε, αλήθεια! τώρα έχουμε γεράσει,

μα των χρόνων η σοφία, ήτανε σχολειό μεγάλο

είναι προίκα που θα μείνει, να! τι πήραμε ρεγάλο!!!.

Έτσι άρχισε η δεύτερη μέρα που ήταν να πάμε στην Έδεσσα:

Η ΕΔΕΣΣΑ: 2^η ημέρα.

Η Έδεσσα είναι πρωτεύουσα του Νομού Πέλλας 

Η Πέλλα ήταν Πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους που είχε μεταφερθεί από την μέχρι τότε πρωτεύουσα τις Αιγές. Είναι η γενέτειρα των ποιο γνωστών, Μακεδόνων του Φιλίππου Β! που με τους πολέμους στο εσωτερικό της Ελλάδας ένωσε στην εποχή του τις Πόλης Κράτη, και του γιού του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Που όπως είναι γνωστό έφτασε την επικράτεια της στα πέρατα. Να πούμε μόνο πληροφοριακά πως στον καιρό του, ήταν λιμάνι και για την εκστρατεία του ο Αλέξανδρος έφυγε με καράβια. Οι Προσχώσεις των ποταμών, Αλιάκμονα, Λυδία & Αξιού. Και η αποξήρανση της Λίμνης των Γιαννιτσών η Θάλασσα απομακρύνθηκε σχεδόν 20 χιλιόμετρα Όπως όλων σχεδόν των πόλεων της Ελλάδας χάνεται κι αυτή στο βάθος των αιώνων. Γνωρίζουμε την ιστορία της από 8^ο αιώνα π.χ. Το όνομά της σημαίνει Πύργος. Ο Πληθυσμός της πόλης είναι 18, 500 χιλιάδες με την διεύρυνση του Δήμου φτάνει της 28.800.κατοίκους.Τα Ρωμαϊκά χρόνια γνώρισε μεγάλη ακμή γιατί από το έδαφος της πέρναγε και η Εγνατία οδός. Είχε δε δικό της Νομισματοκοπείο. Το 1386 ‘όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα υποτάχτηκε στους Οθωμανούς. Το 1782 ιδρύθηκε το πρώτο σχολείο το Ελληνομουσείο. Συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 Η απελευθέρωση όμως έγινε στης 18 Οκτωβρίου 1912 Όταν μπήκε στην πόλη ο Ελληνικός στρατός νικητής και τροπαιούχος. Το 1923 σε ανταλλαγή των πληθυσμών από την Μικρασιάτικη καταστροφή ήρθαν στην πόλη 2,500 χιλιάδες Μικρασιάτες πρόσφυγες. Αυτό όμως ήταν και μία αιτία για μεγάλη βιομηχανική ανάπτυξη. Και ειδικά της ταπητουργίας. Στις 18 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί μπήκαν στην Έδεσσα Το Οκτώβρη του 1944 αφού έκαψαν την μισή πόλη οι Γερμανοί, Ο ΕΛΑΣ την απελευθέρωσε.

Μετά τον εμφύλιο και την 10ετία του 50 (η Πόλη όπως όλη η Ελλάδα είχε καταστραφεί) άρχισε η μετανάστευση, Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σαν υπουργός Δημοσίων έργων το 1955 ήθελα να κατασκευάσει μεγάλη Τεχνητή Λίμνη στο Πάρκο όπου είναι οι καταρράχτες και θα αφάνιζε το φαινόμενο. Οι προσπάθειες όμως των Εδεσσαίων το απότρεψε μετά από πολύμηνους αγώνες δικαιώνοντάς τους το συμβούλιο της Επικρατείας. Οι καταρράκτες σώζονται. και έτσι σήμερα έχουμε να καμαρώνουμε αυτό το δημιούργημα της φύσης. Μετά το καφέ που μας πρόσφεραν οι συνάδελφοι της Έδεσσας και μια βόλτα στα αξιοθέατα, στους καταρράκτες και πλατείες. Το κρίμα είναι που δεν μας ευνόησε ο καιρός που είχε ομίχλη. Και αναχωρήσαμε κάπως γρήγορα για την Παναγία Σουμελά που ήταν η επόμενη στάση μας. 

Παναγία Σουμελά:

Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.  Η παράδοση λέει, πως το 386 δύο μοναχοί από την Αθήνα  ο Βαρνάβας και ο Σωφρόνιος μετά από όραμα που είδαν πήγαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου. του Όρους Μελά όπως γράφει η εγκυκλοπαίδεια (Ποντιακά σου Μελά)  

Όπως λένε, εκεί η εικόνα της Παναγίας της Αθηνιώτισσας είχε πάει από Αγγέλους Σκοπός τους ήταν σε ένα σπήλαιο απόκρημνο και σε υψόμετρο 1063 μέτρα να φτιάξουν μέρος που θα ήταν κατάλληλο για την εικόνα της Παναγίας..

Η παράδοση αναφέρει πως την Εικόνα εικονογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

Oι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος έκτισαν με τη συμπαράσταση της γειτονικής μονής Bαζελώνα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα στη σπηλιά  στα απάτητα βουνά του Πόντου κοντά στην Τραπεζούντα. Tο σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε, επίσης σύμφωνα με την παράδοση, κατά θαυματουργό τρόπο.

Η ανθρώπινη  λογική αδυνατεί να απαντήσει στο θέαμα που βλέπουν και οι σημερινοί ακόμη προσκυνητές, να αναβλύζει Αγιασματικό νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Oι θεραπευτικές του ιδιότητες έκαναν πασίγνωστο το Μοναστήρι. Σε  Χριστιανούς και Μουσουλμάνους.  Όπως βέβαια ξέρουμε το ίδιο συμβαίνει και στην Παναγία την Σπηλιώτισσα στην Αργιθέα..

Την λεηλάτησαν την Μονή της Παναγίας σου Μελά, άπιστοι πολλές φορές. Και στο τέλος την κατέστρεψαν ολοσχερώς. Ανοικοδομήθηκε από τον Τραπεζούντιο. Όσιο Χριστόφορο το 644. Η Μονή απόκτησε μεγάλη περιουσία, και βοηθήθηκε από τους Αυτοκράτορες του Βυζαντίου, ακόμα και από τους Σουλτάνους. Που είχαν δει την βοηθειά της. Το 1868 ο ερευνητής Σάββας Ιωαννίδης βρήκε το πρώτο Ελληνικό χειρόγραφο το θρύλου Διγενή Ακρίτα.

Το 1922 Οι Νεότουρκοι κατέστρεψαν τελείως την Μονή και πήραν όλα της τα πολύτιμα αντικείμενα. στο τέλος από μίσος; Η να μην φανεί το έγκλημά τους

 την έκαψαν κι όλας. Oι μοναχοί πριν την αναγκαστική έξοδο το 1923 έκρυψαν μέσα στο παρεκκλήσι της Aγίας Bαρβάρας την εικόνα της Παναγίας, το ευαγγέλιο του Oσίου Χριστόφορου και τον σταυρό του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Μανουήλ Κομνηνού Στην Συνάντηση του 1930 Βενιζέλου & Ινονού σε επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα, δέχτηκε ο Τούρκος Πρωθυπουργός μία αντιπροσωπεία, να πάει στον Πόντο και να πάρουν τα ιερά κειμήλια. Υπήρχαν δύο καλόγεροι εν ζωή, Ήταν ο Μεγάλης ηλικίας Ιερεμίας που ήταν στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και ο νεότερος Αμβρόσιος Σουμελιώτης, που ήταν προϊστάμενος στον Ι. Ν. Αγίου Θεράποντα της Τούμπας στη Θεσσαλονίκης. 14 Οκτωβρίου το 1931 έφυγε αφού έμαθε το μυστικό από τον υπέργηρο Ιερεμία που φυλάσσονταν, τα ανεκτίμητα ιερά κειμήλια. για να πάει φέρει πίσω την εικόνα, το Ευαγγέλιο, και τον σταυρό που όλα υπάρχουν στην σημερινή Μονή. 

Η Εικόνα ο Σταυρός με το τίμιο ξύλο και το Ευαγγέλιο. Φιλοξενήθηκαν για είκοσι χρόνια στο Βυζαντινό Μουσείο των Αθηνών. Ο Υπουργός πρόνοιας Λεωνίδας Ιασωνίδης όταν Ήρθε η εικόνα και τα ιερά κειμήλια στην Αθήνα είπε. Υπήρχαν στην Ελλάδα οι πόντιοι τώρα ήρθε και ο πόντος. Το 1951 ο Kρωμναίος οραματιστής και κτήτωρ Φίλων Kτενίδης έκανε πράξη την επιθυμία όλων των Ποντίων πραγματικότητα, Έτσι μετά από 20 χρόνια Θεμελιώθηκε η σημερινή Μονή στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά Βέροιας. Και έτσι όχι μόνο οι 300.000 Πόντιοι αλλά και όλος ο ελληνισμός επισκέπτονται την Νέα Μονή Παναγιά Σουμελά.

Προσκυνούν την εικόνα και φεύγουν με την ψυχή τους ελαφριά.

Πηγή: Από τη Βικιπαίδεια την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μουσείο Κοζάνης:

Μας αδίκησε ο καιρός η ομίχλη δεν μας άφησε να χαρούμε το τοπίο που στην διαδρομή που πας στην παναγία Σουμελά αλλά και στην διαδρομή που φεύγεις

Είναι κα΄τι το ανεπανάλυπτο αυτήν την φορά δεν το απολαύαμε. ‘

Μετά από διαδρομή 1μιση ώρας φτάσαμε και στην Κοζάνη.

Εκείνο που εντυπωσιάζει και είναι πάνω από κάθε συζήτηση:.

Είναι Το Ιστορικό-Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης

Που ανήκει στο Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Ν. Κοζάνης.

Ο Σύνδεσμος είναι Πολιτιστικό Σωματείο και λειτουργεί

ως Νομικό Πρόσωπο. Ιδιωτικού. Δικαίου. από τις αρχές του 1968.

Τα εκθέματα η σειρά ο τρόπος που έχουν τοποθετηθεί είναι έτσι .

που ενώ ανεβαίνεις έξη ορόφους δεν το καταλαβαίνεις δεν κουράζεσαι.

Πρώτα όμως να μην το ξεχάσουμε πρέπει να ευχαριστήσουμε τους υπεύθυνους, του Μουσείου, τους συναδέλφους συνταξιούχους ΟΑΕΕ Κοζάνης, τους υπαλλήλους και όσους άφησαν την μεσημεριανή τους ανάπαυση, να μας εξυπηρετήσουν.

Μας περίμεναν, μας άνοιξαν τις πόρτες του Μουσείου σε ώρα που είναι κλειστό.

Που μας κράτησαν θέσεις για να παρκάρουν τα λεωφορεία, Αλλά και για την ζεστασιά που νιώσαμε από την φιλοξενία τους, αλλά που και κατάλαβα ότι το έκαναν με χαρά και περηφάνια για το μοναδικό όσο και εντυπωσιακό τους Μουσείο

Και όπως είπε ο υπεύθυνος λειτουργεί, με την προσφορά και την βοήθεια κατοίκων

Πριν όμως μπούμε στο μουσείο Καλό είναι να πούμε και δυο λόγια για την.

Ιστορία τώρα της Κοζάνης

Ο πληθυσμός του Ν. Κοζάνης είναι: 165.544 κατοίκων κατά την απογραφή του 2011.

Ο Δήμος Κοζάνης Έχει 55.926 κατοίκους, ενώ ο νέος διευρυμένος Καλλικρατικός Δήμος έχει 75.388 κατοίκους (απογραφή 2011).                                       

Έχει και Η Κοζάνη μας Ιστορία για κατοίκηση από την Παλαιολιθική εποχή.

Στους Κατοίκους που είδη υπήρχαν στην περιοχή γύρω στο 1390 κατοίκησαν άποικοι από την Κόσδιανη Πρεμετή και άλλες περιοχές της Ηπείρου κι αυτό γιατί δεν άντεχαν τις πιέσεις για βίαιη αλλαγή της θρησκείας τους.

Έτσι οι έποικοι έκτισαν την συνοικία Καλύβια στην Κοζάνη που τελικά  έμεινε μεταμορφωμένο το όνομα της Κοσδιανης.  Στο σημερινό όπως το ξέρουμε Κοζάνη

Άρα το όνομα προέρχεται, από χωριό της Ηπείρου. Σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες οι Κάτοικοι της Κοζάνης πήραν μέρος.  Απελευθερώθηκε από τους Τούρκος όταν ο Ελληνικός στρατός μπήκε νικηφόρος στις 11 Οκτωβρίου 1012.Το 1923-1924 έγινε ανταλλαγή με του τούρκους που είχαν μείνει εδώ.

Στο έπος του 40 η Κοζάνη πολέμησε στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, Κατακτήθηκε από τους Γερμανούς με την κατάρρευση του Μετώπου.

Η απελευθέρωση της Κοζάνης από τον ΕΛΑΣ διώχνοντας τους Γερμανούς έγινε στης 28 Οκτωβρίου 1944. Η Ημερομηνία έναρξης του πολέμου το 1940 

Είναι και ημερομηνία απελευθέρωσης της Κοζάνης.

Αυτά τα λίγα για την ιστορία της Κοζάνης ας πάμε στο καμάρι της Κοζάνης στο Μουσείο της

Αφού ο υπεύθυνος μας ενημέρωσε για την δημιουργία και τον τρόπο λειτουργία του

Κατεβήκαμε στο υπόγειο που είναι τ

1) Έκθεση Φυσικής Ιστορίας (από την Παλαιολιθική εποχή μέχρι και τους νεότερους χρόνους),

Εδώ πάμε στην πανίδα της χώρας μας και όχι μόνο, τα ζώα, τα ερπετά, τα πτηνά, οι πεταλούδες, ακόμα και τα θαλάσσια. Απολιθώματα και εντυπωσιάζει τα φύλλα των δένδρων που τα θεωρείς όπως είναι ζωγραφιστά πάνω σε πέτρες, Ορυκτά θαρρείς φτιαγμένα από τον μεγάλο γλύπτη την φύση.  Στην συνέχεια στο ισόγειο, με το φωτογραφικό υλικό κάνεις μια βόλτα από το παρελθόν στο σήμερα.  

2) Αρχαιολογική- Βυζαντινή έκθεση (από το 7000 π. Χ. έως 1453 μ.Χ.),

Σε πλούσια εκθέματα με τόσο λειτουργικό τρόπο που δεν καταλαβαίνεις πότε φτάνεις στον έκτο όροφο.

3) Ιστορική έκθεση (από το 1453 έως 1944),

4) Λαογραφική έκθεση (από το 1640 έως 1960),

5) Πινακοθήκη νεότερων χρόνων, Συλλογή γραμματοσήμων (1861-2004)

6) Ο τρόπος ζωής που πέρασε πως ήταν τα δωμάτια-Οντάδες- και την χρήση τους

Και χρειάζεται χρόνος που βέβαια δεν καταλαβαίνεις πως περνά. Προσωπικά

Έκανα δύο ώρες και ούτε κατάλαβα πως πέρασαν αλλά και δεν επαναλαμβάνονταν για να νιώσεις, ότι βλέπεις τα ίδια και τα ίδια. Τελειώνοντας από την αφήγηση αυτής της εκδρομής, το λέω, γύρισα σοφότερος. Με την ιστορία την μακραίωνη  της Ελλάδας τα επιτεύγματα ανά τους αιώνες, Οι Κατακτητές, οι λεηλασίες, οι καταστροφές, το μίσος καμιά φορά, η ανικανότητα άλλων λαών που δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν Έρχονταν κατακτούσαν έκλεβαν κατέστρεφαν αλλά και πάλι κτίζονταν νέα πράγματα. Σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, σε όλα τα μουσεία του Κόσμου υπάρχει ο Ελληνικός Πολιτισμός, Ο Αρχαίος, Ο Ελληνιστικός ο Νέος και για αυτό νιώθω υπερήφανος. Κανένας δεν μου μοιάζει κανένας δεν με φτάνει,  

Μίμη Οικονόμου.