ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΔΟΛΙΑΝΩΝ το Μοναστήρι με τους 13 τρούλους.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΔΟΛΙΑΝΩΝ

το Μοναστήρι με τους 13 τρούλους.

Μίμη Οικονόμου 

Μία πραγματικά φανταστική διαδρομή κάνει κανείς μέχρι να φτάσει στο επίσης πανέμορφο Μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού Δολιανών Ασπροποτάμου.

Από την φάρμα και πάνω η μία ευχάριστη εντύπωση διαδέχεται την άλλη και κάθε βλαχοχώρι που συναντάς έχει και μία μεγάλη ιστορία. Μέχρι να αντικρίσεις την Καστανιά από απέναντι, οι στροφές, σου αλλάζουν συνέχεια παραστάσεις. Ούτε που καταλαβαίνεις πως φτάνεις στην Καστανιά στο Ιστορικό χωριό, που η ιστορία του είναι προσφορά και αγώνες, από τους κατοίκους του. Δεν σου επιτρέπεται να μην αναφερθείς στον λόγιο Αρχιμανδρίτη, τον δάσκαλό τον Ιατροφιλόσοφο. Διονύσιο Πύρρο τον Θετταλό. Τι μορφή και αυτή, τι δεν έδωσε σε τούτη την ράτσα, σε τούτη την Πατρίδα. Μία στάση κάτι σαν προσκύνημα στην Καστανιά ως φόρο τιμής για τα 47 θύματα, κυρίως γυναικόπαιδα, που εκτελέστηκαν από τους Ναζί το 1943

Συνεχίζοντας την ανηφόρα αφήνουμε στα αριστερά μας το άλλο χωριό τον Αμάραντο, με τους δυο μαχαλάδες με τα καινούρια σπίτια, που ήταν παλαιά, όπως λένε, το ξεκαλοκαιριό των αγάδων. Όπου μαζί τους έπαιρναν και τους διασκεδαστές τους. Για μας είναι ευτυχία, που τους άφησαν εδώ φεύγοντας. Σήμερα όμως σκοπός μας είναι η επίσκεψη, στο μοναδικό Μοναστήρι που εντυπωσιάζει με την αρχιτεκτονική του. Έτσι ανεβαίνοντας τον φιδίσιο δρόμο με τις πολλές στροφές αλλά με τις εντυπωσιακές εναλλαγές παραστάσεων μπήκαμε σε ένα τούνελ από Οξιές Από το ένα και το άλλο μέρος του δρόμου είχαν γύρει τα κλαδιά τους οι οξιές και όπως προχωρούσαμε, οι αχτίδες του ήλιου έπαιζαν κρυφτό με τις σκιές. Μαγευτικά και ανεπανάληπτα όλα αυτά, μέχρι που γείραμε την ράχη της στη θέση Κιάτρα Μπροάστα. Άλλο τοπίο εδώ άλλη έκπληξη. Στητά και περήφανα έλατα, φαντάροι θαρρείς σε θέση προσοχής.

Αυτά μας συνοδεύουν στην υπόλοιπη διαδρομή μέχρι το Μοναστήρι, περάσαμε όμως και από το Κουκουφλί όπου δυστυχώς τώρα είναι έρημες οι δεξαμενές, όπου από το 1973 λειτουργούσε ο πεστροφογεννητικός σταθμός Ασπροποτάμου. Και είχε σαν σκοπό η ίδρυσης την παραγωγή ιχθυδίων πέστροφας για τον εμπλουτισμό των ορεινών ρεμάτων της περιοχής, Από μία όμορφη ξύλινη γέφυρα πέρναγες έναν  παραπόταμο του Αχελώου και πήγαινες στις εγκαταστάσεις του. Στην συνέχεια στρίψαμε αριστερά και φτάσαμε στο Μοναστήρι των Δολιανών με τους 13 τρούλους

Ο γύρω χώρος που το περιβάλει φτιάχτηκε τώρα με εντυπωσιακό τρόπο.

Όλα ήταν δεμένα με το περιβάλλον θαρρείς είχαν και τα κτίσματα φυτρώσει όπως το ελατόδασος. 

Οι Καλαματιανοί επισκέπτες συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ)

Τα στοιχεία που αφορούν στην ιστορία του ναού δυστυχώς είναι πολύ λίγα, Από όσα υπάρχουν υποψιαζόμαστε την ιστορία του. Πάντως πρώτη γραπτή αναφορά στο μνημείο γίνεται σε δύο έγγραφα, του 1839 (Φιρμάνι) και 1841 (Απανταχούσα),

Πριν από την Κατοχή υπήρχαν και άλλοι ναοί. Ας πούμε όμως ότι υπάρχει από προφορική παράδοση πως τα γύρω κτίσματα χρονολογούνται από το 1630. Η Μονή της Αγίας Ζώνης. ήταν ο ναός του Τιμίου Σταυρού, ήταν εξάρτημα της μονής. περί του 1770 όπως και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, Από τα τρία αυτά ιδρύματα σώζεται ακέραιος μόνο ο ναός του Τιμίου Σταυρού. ενώ τα άλλα δύο όπως και άλλα μνημεία στα γύρω χωριά, και τα ίδια τα χωριά ένιωσαν τον Πολιτισμό των Ναζί κατακτητών αφού σκότωσαν, κατέστρεψαν τα έκαψαν το 1943. 

Όλα γύρω τώρα είναι σε μία τέλεια αρμονία, τα νέα κτίσματα, η βρύση, τα πέτρινα δρομάκια, Αλλά εκείνο που προκαλεί τον θαυμασμό είναι το ίδιο το κτίσμα του Ναού, Τα άτομα που το έκτισαν αν μη τι άλλο ήταν όχι κτίστες αλλά καλλιτέχνες.

Η δουλεμένη πέτρα, τα σχέδια κάθε πέτρας, η γωνίες Το μεράκι είναι παντού εμφανή Δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις. Οι 13 τρούλοι συνειρμικά σε πάνε στους δώδεκα Αποστόλους και στον Χριστό.. Αυτή η διαδρομή ήταν ξεχωριστεί. Μία διαδρομή που θα μείνει αξέχαστη  Σε όσους την επισκεφτήκαμε και ήταν 51 άτομα από την Μακρινή Καλαμάτα. Που ενθουσιάστηκαν με το Μοναστήρι αλλά και τον Γύρω του Ασπροπόταμο.

12 Ιουλίου 2016.